1915’de ne olduğu Anadolu’nun canlı tarihinin hafızasında var aslında, ama kuşaktan kuşağa aktarılan bilgi bir türlü resmiyet kazanamıyor. Şart mıdır diye sorulabilir. Devletin ve siyasi iktidarın İttihat ve Terakki cemiyetinin topluma yaşattığı bu ortak acıyla yüzleşmesi tabii ki önemlidir ve toplumdaki yansımasına da hızlandırıcı bir etkisi olur.
Irkçıların bu konudaki ret ve inkâr politikalarının toplumda bir karşılığı olmadığını biliyoruz. Örneğin, Divriği’nde nüfusun üçte biri Ermeniyken, insanların yok olmasını emperyalizmin yalanı diye reddedenler, doğrunun ne olduğu ve bu insanlara ne olduğu konusunda neden sessiz kalıyorlar?
Yıllardır 24 Nisan’da gerçekleştirilen “Özür Diliyoruz, bu acı hepimizin” anmaları da özellikle mütedeyyin yurttaşlarımızın da katılmasıyla önemli bir etki yarattı.
Ermenistan’la sınırların açılmasından, karşılıklı ekonomik, kültürel ilişkiler geliştirmeye ve tehcir edilen insanlarımızın çocukları ve torunlarına yeniden vatandaşlık hakkının sağlanması önemli bir jest olacaktır.
23. dönem meclisinde Dışişleri Komisyonu’nda görev yaparken, geleneksel devlet tepkisi ve bildik yaklaşımlar karşısında farklı seslerin de komisyonda dinlenmesi konusunda olumlu tepkiler almıştım. Meclis kütüphanesinin Agos gazetesine abone olmasını da sağlamış olmaktan mutluyum.
Komisyon toplantılarında hep ifade ettiğim gibi Türk tarih tezi diye bir açıklamanın tarih biliminde yeri olmadığı gibi, Ermeni yurttaşlarımızı da temsil eden TBMM yayınlarının çoğu buram buram ırkçılık kokmaktadır. Bundan bir an önce vazgeçilmelidir.
24. dönem meclisinde Ermeni yurttaşlarımızın yer alması için gösterdiğimiz çaba sonuç vermediyse de, bu yanlışın önümüzdeki seçimlerde giderileceğinden şüphem yok.
Oturdukları yerden Kürt siyasal hareketinin açığını, yanlışını bulmaya pek meraklı kesimler, bölgedeki belediyelerin çok kültürlü, çok kimlikli, çok dilli belediyecilik çalışmalarını inatla görmezden geliyorlar. Siyasette desteksiz atma da yer çekimine tabi değil midir? İnsanın hiç mi ayağı yere basmaz?
1970’lerde yaratılan Fatsa örneğini onurla anımsarken, unutmamalıyız ki bölgede her bir belediye Fatsa deneyimini gerçekleştirmiştir. Latin Amerika’da olan bitene pek meraklı olanlar, bakalım daha ne kadar burunlarının dibindeki çalışmaları görmezlikten gelmeye devam edecekler?
Bu seçimlerde İstanbul adalarda belediye başkan adayımız olan Ermeni yurttaşımız Kayuş Çalıkman ve kadın arkadaşlarımızdan oluşan liste ve benzeri çalışmaların çok kıymetli olduğunu görelim.
Öcalan’ın meseleyi adıyla koyan mektubu umarım lüzumsuz polemiklere bir son verir, çünkü bu belediyelerin hiç birinde bir Müslüman refleksle azınlık yurttaşlarımıza karşı ötekileştirici bir tutum söz konusu değildir, olmaz, olamaz da. Bu kara propogandalardan etkilenmeyerek HDP saflarında onurla aday olan tüm arkadaşlarımıza teşekkür ederiz.
İttihat Terakki çetelerinin cinayetlerini genelleştirerek bir millete atfeden milliyetçi yaklaşımlar, bu türden gölge boksunu pek sevmektedirler, ama böylesi bir ırkçı tezi savunan da kimse yoktur zaten.
Konuyla ilgili yaşanan çamurlaşma hakikaten insanın topraktan geldiğini ve beynin sadece yüzde 10’unun kullanıldığını kanıtlıyor. Artık Kafkas Ermenileriyle Anadolu Ermenilerini karıştıranı mı ararsınız, 1918’de intikam için Ermenilerce öldürülen Türklerin varlığını ilginç bir tarih yorumuyla 1915 soykırımının gerekçesi olarak göstermeyi mi, bayağı bir mantık katliamı da var ortada.
Aslında mesele galiba yaptırımlar konusunda gelip tıkanmaktadır. Bu meselelerin akçalı boyutuyla tartışılmasının ayıp olduğu ortada, ama bu eksende de sorunun abartıldığını düşünüyorum. O zaman ödeme yapmamak için Avrupa Konseyi İnsan Hakları mahkemelerine de başvurmamayı istemeye kadar gidebilir iş.
Başkalarının mallarını gaspedip, sonra üzerine yatmakta ısrar etmek kabul edilemez. Önerim, belki de bunu devlete bırakmadan bireysel inisiyatif alan yurttaşlarımızla, asıl sahiplerinin talebiyle ellerindeki malları iade etmeye hazır olduğunu deklare eden bir kampanyayı başlatmak olacaktır.
15842200cookie-check1915
