Müzisyen, Mucit, Filozof Erkan OĞUR’un bir şiirini çok sevmiş ve içinde var olan ezgisini söylemiştim, 23 Nisan 2013 de Özel Evrim Okulları Birinci sınıfları söylemişlerdi.
Piyano Hocaları da onlara eşlik etmişti, ben çocukları dinlerken ve onları seyrederken çok mutlu olmuştum. Her çocuk bir ağaç gibi duruyordu sahnede, farklı, güzel…
”İnsan değil de ağaç olsam / dallarımın arasından esse rüzgarlar / yapraklarım, çiçeklerim, meyvelerim olsa / ben bunları hiç bilmesem / sadece ağaç olsam / mevsimleri yaşasam / kuşlar konsa dallarıma / yuva bile yapsalar / ballarım sakızlarım olsa / gövdeme bir insan yaslanıp uyusa / ben bunları hiç bilmesem / sadece ağaç olsam / mevsimleri yaşasam…”
Ruhi SU Hocam, 1978 senesinde söylemişti, ”Irmak” şiirinde…”Ağaç demiş ki baltaya / sen beni kesemezdin ama / ne yapayım ki sapın benden / bak şu ağacın bilincine sen / ölen ben öldüren benden / her yerde böyle olmuş bu / önce dağa, taşa, ağaca söyletmiş halk / sonunda sabahın bir yerinden / uyanıp kalkmış ayağa ırmak / ölen ben öldüren benden…”
Nazım Hikmet RAN hatırlatıyor, hep…”Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşcesine, bu hasret bizim…”
Ağaçlar nefes alır-verir, tıpkı insanlar gibi…gazlar, havai fişekler zarar verir insanlara ve ağaçlara…ağaçlar meyve verir, limon,portakal gibi…insanların ihtiyacı var, meyvelere ve ağaçlara… Her ağaç bir çocuk gibi, farklı ve güzel…
”İnsan değil de ağaç olsam, gövdeme bir insan yaslanıp uyusa, ben bunları hiç bilmesem, sadece ağaç olsam, mevsimleri yaşasam”
