Mollalar ülkesi ve din devleti İran’da genel seçim için halk yarın sandığa gidiyor…
ABD ve AB dahil tüm ülkelerin gözü İran’da.
Bu seçimlerde Ahmedinejat veya benzerlerinin kaybedeceğini sanmıyorum. Üstelik bu ülkede bir günde demokrasiye geçileceğine de hiç inanmıyorum ama gelen haberlere göre burada da “değişim” rüzgarları esmeye başlamış.
Bu iyi bir şey.
Gazetelere gözatınca şöyle birbirine benzer bir çok habere rastlıyoruz:
“İran’daki Cumhurbaşkanlığı seçimleri arifesinde “yeşil değişim” rüzgárı esiyor. Muhafazakar Ahmedinejad’a karşı reformcu kanadın ’rock star’ muamelesi gören adayı Musevi artık favori. Musevi, İslam’ın rengi olarak bilinen yeşili muhafazakárların tekelinden kurtarıp, ’değişim’in sembolü yaptı. Musevi’nin, nüfusun yüzde 30’unu oluşturan gençlerin ’favorisi’ olmasının bir nedeni de, ’aşk’. Çünkü pahalılıktan evlenemeyen binlerce İranlı genç, kötü ekonomiden Ahmedinejad’ı sorumlu tutuyor”
Tabii din kuralları ve ortaya çıkan baskı, özgürlüklerin kısıtlanması, dış dünyaya kapalılık hali ve halkın bunalması karşısında Iran’da değişim rüzgarlarının esmesi kaçınılmaz olacaktı.
Belki yarın değil ama mutlaka rejimde dönüşüm gerçekleşecek bir gün.
Yani özgürlükcü yönetimlerin bir gün işbaşına gelmesi mukadder.
Ne zaman olacağı bilinmese de…
Bizler ise denemeye çalıştığımız, yaşama geçirmeye uğraştığımız ancak sık sık kazaya uğrattığımız demokrasiye “tu kaka” muamelesi çekmekten geri kalmıyoruz.
Allahtan kötülerin en iyisi olduğuna inanılan demokrasi karşıtlarının sayısı çok fazla değil.
Allahtan darbe heveslileri azalıyor.
Allahtan doğuya değil de batıya doğru “gider gibi” yapıyoruz.
Gerçi yine Avrupa Birliğine karşı hamleler alevlenmeye başladı.
Avrupa’ya karşı çıkanlar yine acımasız biçimde kalem oynatmayı şiddetle sürdürüyorlar.
Geri AB’nin de Türkiye’deki batı karşıtlarına bol bol koz verdiğini biliyoruz ama yine de reform nitelikli olmasa da bazı yasaları değiştiriyoruz.
Özgürlükcü hamleler yapılabiliyor.
Darbe yöneticilerin çıkardıkları faşist yasalar tek tek ortadan kalkıyor.
Anayasayı değiştiremedikse de sıra seçim ve siyasi partiler yasasına kadar geldi.
Sırada sendikalar yasası var.
Ki bu yasa çok önemli.
Bir İran’a bakalım.
Bir kendimize bakalım.
Şükredelim de yetmiyor.
Çok şanslıyız demek de gerek.
Batıya doğru yol aldığımız için…
