ABD’de geyik sayısının 25 milyonu geçmesi, alarm zillerinin çalmasına neden oldu. Eyalet yöneticileri türlü önlemlerle artışın önüne geçmeye çalışıyor. Ormanlık alanlara sığmayarak, yerleşim yerlerine kadar uzanan geyikleri denetim altına almak için avcılar da seferber edildi. Avcıların bu sınavdan yüzakıyla çıkamaması durumunda, yabani yırtıcı hayvanları ithal etme söylentileri halkı huzursuz ediyor.
Ormanlık alanların yüzölçümüne kıyasla değerlendirilince, kilometre kareye 30-40 civarında geyik düşmesi, çevrebilimciler tarafından ciddiye alınıyor. Geyik sayısındaki bu artış, ABD’deki ekolojik çevreyi tehdit altında alıyor. Geyikler ormanlarda beslenemeyince yerleşim alanlarına, tarımsal bölgelere sürüler hâlinde gelerek zarar veriyorlar. Karayollarında âniden görünmeleri sürücülerin korkulu rüyası durumuna geldi. Eyaletlerin trafik ve yol bültenlerinde geyik kazaları ön sıraları alıyor. Geçtiğimiz hafta sonunda, Boston yakınlarında sürücü ölümüyle sonuçlanan bir kazaya, yola âniden çıkan geyikler neden olmuştu. Buna benzer haberler yüzünden, ABD karayollarında polise, karşılaşılması durumunda geyik vurma talimatı verildi. Yöneticilerin türlü önlemlerle, geyik nüfusunun artışını denetim altında tutmaya çalışmaları sürerken, bilim çevrelerindeyse bu hayvanların son 10 yılda yüzde 78 oranında çoğalma nedeni araştırma konusu oldu.
Iowa Eyaleti’nin 2003’de başlattığı “Açlığa Son Verin” kampanyası kapsamında, eyaletin aç ve evsizlerini doyurmak üzere, geyik avı ödüllendirilmişti. Bu örnek uygulamayı dikkate alan öteki eyaletler de benzer önlemlere son iki yıldır başvurmaktaydılar. Kampanyalarla yoğun miktarda geyik avlanıyor, ancak yine de sayıları azalmak bilmiyordu. Iowa’daki kampanyanın ilk altı ayında avlanmış geyiklerden elde edilen 200 ton civarında et yoksullara dağıtılmış, avcılara da geyik başına 25 ile 50 dolar arasında ücret ödenmişti.
Indiana Eyaleti komşusu Iowa gibi, bu yıl benzer bir yolla geyik avını destekleyecek biçimde kararlar aldı. Avcılık lisans ücretleri bu yıla ilişkin olarak indirime uğrarken, avcılara geyik başına 50 dolardan az olmamak üzere “ikramiye” önerildi. İkramiyeyi hak etmek için, sadece hayvanı vurmak yeterli koşul sayılmıyor, bunun yanı sıra hayvanın derisinin yüzülmüş olması, uygun biçimde et toplama merkezlerine teslim edilmesi isteniyordu.
Öte yandan, geyik nüfusunun artışına gerekçe olarak gösterilen savlardan birisi, son 20-30 yılda Amerika ormanlarında kurt, çakal, ayı gibi yırtıcı hayvanların neslinin azalmasına ilişkindi. Bu sava göre, avcıların tercihi yırtıcı hayvanları avlamak yönündeydi. Buysa, geyikle beslenen yırtıcıların azalmasına neden olmuştu. Tekrar yırtıcı hayvanların ormanlarda görülmesi bir yandan umut edilirken, öte yandan bu, kırsal alandaki insanlar için korkulu bir rüya oluşturuyordu. Resmi olmayan söylentilere bakılırsa, geyik nüfusunu dengeye getirmek amacıyla, kuzey ormanlarından bozayıların getirilmesi düşünülmekte, buysa orman civarında yaşayanlar tarafından destek görmemekteydi.
