Afganistan’daki ninenin 20 Temmuz coşkusu
Geçtiğimiz günlerde Yalova’da düzenlenen Türk Dünyası Basın Mensupları Buluşmasına katıldık. Türk Dünyasının sıkıntılarını ortaya koymasının yanı sıra bu ülkelerdeki basın mensuplarının birbiriyle kaynaşmasına vesile olan buluşmanın bu yıl ki konusu Türklerin Yaşadığı Sürgün ve Katliamlar oldu. Irktaşlarımızın düşman süngüsü altında kimliklerini koruma çabasının yanında Türkiye’ye olan bağlılıklarını gördük bu buluşmada.
Tüm gelişmelerini yakından takip ettikleri Türkiye’nin, Türk dünyasının merkezi olacağını, Türk Dünyasını ancak Türkiye’nin bira araya toplayabileceğini düşünüyorlar.
KKTC’den geldiğimizi öğrenince de “Ne şanslısınız ki Türkiye gibi bir anavatanınız var” diyorlar biraz buruk, biraz imrenerek…
Basın mensupları buluşmasına Malkar’dan Dağıstan’a, Makadonya’dan Çuvaşistan’a kadar her gölgeden Türk gazeteci arkadaşımız davet edilmiş. Yemek aralarında, çay molalarında konuşma fırsatı bulduğumuz bu arkadaşlarımızla gözlerimizi yaşartan olayları dinliyoruz ilk ağızdan…
Vatana ve vatanseverlere küfretmeyi, düşmana benzemeyi maharet sanan insanlara- tam da ihtiyacımız olan zamanda- bir anlatı Afganistan Bilgi Gazetesi Mustafa Kemal Mahdum’un dilinden dökülenler.
Hayretle dinledim…
Hayretle ve içim acıyarak…
Mustafa Kemal Bey (iki isminin de kullanılmasını istiyor. Mustafa Mahdum olarak anons edildiğinde moderatörü ‘Mustafa Kemal Mahdum’ sözleriyle uyardı) 20 Temmuz 1974’ü anlatıyor bana sohbet arasında.
O tarihte küçük bir çocukmuş ancak 20 Temmuz onun için hala capcanlı…
Babası milletvekiliymiş Mustafa Kemal Bey’in. Dolayısıyla aile politikayla ilgili. 20 Temmuz 1974 günü babasının sevinçle eve gelip “Türkiye Kıbrıs’a girmiş” deyişini anlatıyor. Ardından da yaşlı babaannesinin kafamızı önümüze eğip düşünmemizi sağlayacak sözlerini…
Baba sevinçle geliyor eve. “Türkiye Kıbrıs’a girmiş’ diyor. Bunu duyan babaanne, “Bu tüm Türk dünyasının kurtuluşu için uğur böceği olacak. Beni yalnız bırakın hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum” sözlerinin ardından secdeye kapanıyor ve iki rekat şükür namazı kılıyor.
Bu anı hiç unutmuyor Mustafa Kemal Mahdum. Babaannesinin söylediklerinin zaman içinde gerçekleştiğini vurgulayan Mahdum, “babaannemin dediği gibi oldu ve o tarihten sonra Türk Dünyası yavaş yavaş özgürlüğüne kavuştu” diyor ve ekliyor;
“Sadece babaannem değildi sevinen… Kıbrıs’ın adını telaffuz edemeyen Afganistanlı Türkler ‘Türkiye biyersine (bir yere)girmiş, oradaki insanları kurtarmış’ diye bayram ettiler günlerce…”
***
20 Temmuz… Kıbrıs Türk Halkının Kurtuluş savaşı… Amaçlarından hiç birini paylaşmadığım, sevinçlerinden hiç biri bana bir şey söylemeyen ve geçmişi unutmayı maharet sayan idrak yoksunu insanların “kurtulduk mu hastir” sözlerinin gölgesinde kutlanan gerçek bir yeniden doğuş…
Düşman korkusu olmadan, anavatanın kanatları altında, tek bir kişinin bile burnunun kanamadığı 37 yılın başlangıcı…
Özgürlüğe, refaha, huzura atılan adım…
Afganistan’daki bir nineye “bu, tüm Türk Dünyasının uğur böceği olacak” dedirten umut aşısı…
20 Temmuz Barış Bayramımız kutlu, şehitlerimizin ruhu şad olsun.
