Tüm ülke senin emrinde…
Tüm yetkileri üzerinde toplamışsın.
“Sistemi değiştirdim” dedin, fiili durum zaten devam ediyor.
Yani hem Başkansın, hem Cumhurbaşkanı, hem başkomutan.
“Seçim” dedin, meydanlara çıktın.
400 milletvekili verin dedin, vazgeçtin.
330 yeter dedin halk onu da vermedi.
İstediğini olmadı diye ne anayasal teamülleri, ne anayasayı dikkate aldın, “tekrar seçim” dedin.
Evet tekrar seçime gidiyoruz.
Tam yola çıktık ki, Dağlıca’da büyük bir çatışma meydana geldi.
Resmi biçimde ilan edilmemiş, düşük yoğunlukta seyrederken birden yüksek yoğunluklu hale gelen iç savaş denemesiyle iktidarını pekiştirmek istiyorsan yanlış yoldasın.
Böyle bir yol çok kere denendi ve eskidi artık.
Şu andaki hedefinde sadece Kürtler değil, herkes var.
Şu kafana taktığın eski işbirlikçin, yani paralel yapı dediğin FTÖ var.
Her şeye “ hayır” diye çizgi değiştiren MHP var.
Hatta ileride muhtemel iktidar ortağın, CHP var.
Başka ne kaldı ki…
TBMM sensin.
Yargı elinde.
TSK emrinde.
Dağlıca’da yürekler dağlanmış.
Ülkede neler olduğunu kimse kestiremiyor.
Sen çıkmışsın “ 400 milletvekili olsaydı, bunlar yaşanmazdı” mealinde laflar ediyorsun.
Al sana 400 milletvekili.
Korkarım yine de “Yetmedi” diyebilirsin
TBMM’nin tamamını al, 400 yetmediyse 550 milletvekili senin olsun.
Ne olacak ?
Daha önceleri milletvekillerini var saydın mı ki??
Seçilenleri “ parmak” sayısı olarak, parmak gibi gördükten sonra hepsi senin tarafında olsa ne yazar?
Bu halkın tekrar seni seveceğini mi sanıyorsun?
Böylesine gerilmiş, kutuplaşmış bir ortamda her şey güllük gülistanlık mı olacak sanıyorsun?
550 milletvekilin arkanda diyelim.
Sarayında huzur içinde yaşayabilecek misin?
Başının altına hangi yastığı koyarsan koy…
Sarayında rahat uyuyabilecek misin?
