Gazetecilerin görevidir soru sormak, sorulara doğru yanıt verecek insanları bulmak! Fakat günümüzde gazeteci kimliği taşıyanların, köşelerde sözlerini açıkça ve paraların karşılığını verir konuma gelmişlerdir. Yüksek rakamları hak edebilmeleri için medya dışında asıl işi olan patronlarının çıkarlarına uygun ilişkiler kurmak ve o çıkarlara uygun haberlerin veya gündemin oluşması için çalışır konuma gelmiştir.
Medya görevi içinde, muhabir olarak çalışan, daha sonra köşelere gelenlere de rastlanmaktadır. İşini bilen muhabir maaşını sadece kendi patronundan almaz! Memur gibidir, işini bilen ve cumhurbaşkanın sevgili vatandaşı olması gereklidir.
Aldığı maaşı hak eden ve maaşının verdiği izin kadar soru soran gazeteci günümüzün sevilen gazetecisidir. Elbette riski de vardır, bu sevginin karşılığında. Zaman zaman rezil olabilir. Değişime uygun olarak, patronun işine ismine göre tavır değiştirebilen gazeteci emeklilik primi ödenen gazetecidir. Fikir gazetecisi dün vardı, bugün anılmayan kişidir. Fikirlerin çatıştığı gazete sayfaları da zaten arşivin nemli odalarında yerlerini çoktan almıştır. Bugün yapılan tartışmalar, kimin bacağı daha güzel, kimin poposun da hangi kıyafet var üzerine oturmuştur. Kıyafetler vücuda yapışırken, daha saydam insan ortaya çıkacağı kabul edilmiştir ama medya patronları ve karar vericiler üzerine elbisesi saydam oturan ile akşam yemeği yediğini her kes bilir, çünkü birkaç gün sonra yemek yenen kişinin ya köşesi olmuştur ya da ekranda bir programı!
Lezzetli satırları okuduğumuz gazeteciler, lezzetli satırları kim için yazıyor dersiniz? Cevabını biliyorsunuz, çünkü onlar çok satmanın ve arkalarında sermayenin olmasını hak edecek lezzeti, maaşları karşılığında veriyorlar. Kısaca hak ediyorlar!
Medyanın yeni yüzü maaşla ölçülür oldu. Astronomik rakamları banka hesap numaralarında görenlerin, gerçek maaşları vergi dairelerinde ne kadar gözükmektedir? Maaşı çok düşük olup, yan geliri fazla olan gazeteci günümüzün gözde gazetecisidir! Gözde olmak, her sabah yazılarının ekranlar aracılığı ile kamuya okunması anlamına gelmektedir. Nasıl olsa gazete sayfası üzerinde okunacak bir şey görmeyenler, parlak ve gösterişli fotoğraflara bakarak başka dünyalara çoktan yol almış oluyorlar! Yaşadıkları ile gazete sayfalarına düşenler arasındaki büyük farkı artık benimsemişlerdir. İç rahatlatıcı ve kendisini kahraman olarak gördüğü dizilerin çoğalması, medyanın kime ve nasıl seslenmesi gerektiğini anlatmıyor mu?
Bu durum sadece medya üzerine mi geçerlidir? Elbette değil, gazeteciyi çıkarın cümle içinden, başka sıfat ya da özne ekleyin, bakalım hangi sonuçlara ulaşacaksınız?
Kimler maaşları kadar konuşmakta ve kararlar almaktadır?
Aldığınız para kadar konuşabilir ve fikir beyan edebilirsiniz! Maaşınız düşük ise ya memurların elini kolunu bağlayan yasalar ile karşılaşırsınız ya da parası düşük olan zaten başarısızdır, sözünü dinlemeye gerek bile yoktur!
Seçimden seçime, maaşı düşük vatandaşlar bir başkanın seçtiğini onaylar konuma gelmişlerdir! Demokrasi halkın eşit düzeyde sesinin duyulduğu sistem değildir, demokraside de alt, üst ayırımı vardır! Paran kadar konuş döneminde, demokrasi tanımı da ona göre yapılır!
Memurum işini bilir, gazetecim işini bilir, işini başbakanın oğlu bilir!
Başbakan da çıkar derki, “tüyü bitmemiş yetimin hakkını yedirmem” der! Kime yedirmeyecek dersiniz? Parası olana değil elbette!
Bu yazıda söz edilen gerçek gazeteciler değildir elbette, onlar üzerlerine alınmasınlar, üzerine alınması gerekenler kendilerini bilirler! Onlar ‘lezzetli’ yazılar yazmaya devam ediyorlar!
—
—————————————
http://cemoezkan.blogcu.com
