Şayet nükleer başlık taşıyan kıtalararası füze yapmış olmasaydı, Dr.No‘nun ülkesi sayılacak K.K-Kuzey Kore’nin şimdiki kralını dünyada umursayıp, ka’âle alan pek bulunmayacaktı.
Ülkesindeki 24 milyon insanın açlığı pahasına silahlanma yarışı sürdüren Kim Hânedanı‘nın babasından sonra tahta geçmiş 30 yaşındaki şımarık oğlu Kim Jong-Un, şu sıralarda, ¨Beni kızdırmayın patlatıveririm ha!¨ diyor.
O kuru sıkı savururken, onu pek ciddiye almasalar da, ¨Ne olur, ne olmaz ve tedbir kuldansa takdir Allah’tandır¨ diye dünya devleri hazırlık yapıyor.
Köpekli köyde değneksiz gezilmezmiş!
K.K’nın düşmanı olan ABD, yani emperyalist Amerika, her ihtimale karşı askerî tedbirleri artırıyor; Rusya tarafları sükûnete çağırırken, Çin haylaz çocuğunu azarlayan bir tavırla Başkent Pyongyan’a güya çıkışıyor.
Pasifik Okyanusu’nu bir ateş denizine çevireceğini söyleyip robotlaşmış askerlerine tekmil verdiren K.K’nın kraldan bozma lideri Kim Jong-Un, başkentte geceleri elektrik kesintisi yaparak enerji tasarrufuna başvurmaya devam ederken, beri yandan bayram sabahları çatapat harcar gibi füze sallamaya hazır görünüyor; ama kimse onu pek ciddiye almıyor.
O ciddiye alınmadıkça daha fazla tepiniyor, ter içinde kalıyor.
Bir öfke krizine girdiği aşikârdır…
Kim’lerin tiran yönetimiyle karanlık bir çağda bulunan K.K, fanatik ideoloji sapmasıyla adı komünizm diye yazılmış bir devlet terörü yaşamaktadır.
Bu terör, üretilmiş korkulara dayanır ve terörist devlet sosyal paranoya olmadan var olamaz.
Düşmanı olmayan devletin varlık nedeni olmadığı gibi, K.K’nın da bir düşmanı olmalıdır; görünürde düşman güya Güney Kore’dir, ama asıl düşman onun hâmisi Amerikan Emperyalizmi’dir…
1900’lerin başından itibaren, 1945’e kadar Japon İmparatorluğu elinde yönetilmiş işgal altındaki Kore yarımadası, Hiroşima ve Nagazaki’de patlayan o acımasız bombaların sonunda Japonya’nın havlu atmasıyla ikiye bölünmüştü; 38.Enlem’de…
SSCB-Sovyet Rusya, Yalta Konferansı evvelinde, Kuzeyi hemen askeriyle doldurdu…
ABD, Yalta öncesinde askerini Güneye soktu…
Marksist literatürden bîhaber Kore halkına bir komünist lider aranıyordu, Sovyet Kızıl Ordusu’nun Vladivostok’taki kamplarında ateşli bir genç delikanlıyı bulup lider yarattılar: Kim hânedanının büyük babası, Kim Il-Sung’u…
Masalın başladığı tarih burasıdır…
Kendisine tapınan bir halk yaratması zor olmadı Kral dede Kim Il-Sung‘un, zira Kore’nin dinsel olarak Şamanizm’le olan bağıntısı buna müsaitti…
Kral Çıplak diyenleri de sürüm sürüm süründürdüler; süründürüyorlar
Şamanizmin tapınış biçimi, bugün Kuzey Kore’de komünizm adını almaktadır; Marx ve Engels ne dediyse tam karşıtıdır…
K.K., bana göre, bugün teokratik bir devlettir; zenginliği dışında Suudi Arabistan’dan bir farkı yoktur.
Bu teokrasi, üstelik dünyanın gerçek komünistlerine bir hakaret sayılacak biçimde, adını komünizmle boyamakta, her kesimden safoş solcular ise buna inanıp, abuk subuk istatistikleri öne sürerek bu garip ülkeyi savunmaktadır.
Unutulmasın, istatistik otokratlara lazım olan yalanın bilimsel adıdır…
Bir kısmı Stalinizm’den, büyük ölçüde Maoculuktan, arada bir Marks ve Lenin laflarına müracaat edilerek üretilmiş K.K.komünizmi Juche adını alır ki ne kadar uğraşsanız anlamakta zorlanırsınız, zira hiçbir siyaset bilimcisi onu tarif edemez…
Bu trajedi ülkesinin, video ve Amerikan basketbolu meraklısı genç kralı eğer füzelerin düğmesine bir hata edip dokunursa, K.K’yı haritadan silip ortadan kaldırmak ABD için sıradan bir tatbikat kadar kolay görünmektedir.
En ufak bir gönül rahatsızlığı duymayacaktır, Amerikan kamuoyu; nasıl Hiroşima’da vaktinde duyarsız kaldıysa öyle kalacaktır…
Bunu ciddi biçimde askerî strateji uzmanları ifade ediyor; bir yana bırakın Pentagon’un soğuk kanlı ve burnundan kıl aldırmaz biçimde mesafeli duruşunu…
Bunun farkında olan Rusya zaten biraz o nedenle telaşlanmıştır.
Çin ise ticaret yoldaşı olan ABD’nin yapacaklarını hissetmiştir, huzursuzdur.
Güney Kore’nin Savunma Bakanı general Kwan-Jim karşı tarafın sadece mugâlata-retorik yaptığını söyleyip omuz silkmektedir, lakin Güney Kore Başkenti Seul’de durum yusuf yusuf vaziyetindedir…
Şu sırada er meydanında, en sakini ABD ve Kanada’dır, tehdit altında görünen iki kardeş…
Bir savaş halinde Kanada ve ABD tek vücud olacaktır, yanlarında İngiltere ve Avustralya, Yeni Zelanda gibi İngiliz uluslar topluluğunun tüm devletleri yer alacaktır ki bu kesin görünüyor…
Kore’nin Güney ve Kuzey’ini şimdi ve gelecekte birleştirmek asla kolay sözükmüyor.
Bu iş yakın gelecekte zor!
Tıpkı Berlin Duvarı yıkılınca açığa çıkmış iyod gibi molekül yakalayıp bir yere yamanmak isteyen Doğu Almanya’yı Batı Almanya’nın aslında istememesine benzemektedir.
Doğu Almanya’nın yükü, şimdiki Almanya’nın, yani Batı’nın üzerinden hâlâ nasıl kalkmamışsa, açlık içindeki perişan K.K’nın durumu da herkesi benzer biçimde korkutmaktadır.
Fakat, her yıl Mart ayında, K.K azması tutmuş kediler gibi bu lakırdılarını öyle ya da böyle tekrar eder; ne durumda olduğunun farkında bile değildir.
Zira Güney Kore’de ABD’nin geleneksel askerî manevraları Mart ayında yapılır ve Kuzeyin kralları habire kendi şatolarından karşıdaki hendeklere atıp tutar, halk da bir güzel alkışlar…
İsterse alkışlamasın…
Halk dediğin alkışlar, el çırpmayan halkı alkışlatırlar…
Halk bunun için vardır!
Fakaaat…
İşte fakat’ı geliyor: Sırbistan’ın Sarayevo kentinde Avusturya veliahtının öldürülmesi gibi sıradan görünen bir suikast girişimi, nasıl da ardı arkasına başka uluslararası olayları tetikleyip 1.Dünya Savaşı’na neden olduysa, bugün 38.Paralel‘de aynı basit denklemin cebir hesabı yapılıyor…
Komünist etiketli Şamanist-teokratik-diktatöryal krallığın nükleer füzelerine ait anahtarı elinde tutan şimdiki Gavrilo Princip‘i tetiğe ne zaman basar, buysa hiç belli değildir!
Ya basarsa, olur ya!
Şeytan’a uyup ve ceketinden yüzlerce madalya sarkan aklı evvel generallerine kulak verirse…
***
Gavrilo, 1914 yılı Haziran ayının 28’i sabahı tetiğe basmış Sırp suikastçının adıdır…
__________________________
