Türkiye’nin gündemi günlerdir kuş gribi ile meşgul. Binlerce hayvan itlaf edildi. Basın yayın organlarında geç kalınmış bilgilendirme programları yapıldı-yapılıyor.
Bense bir mümkün olmayanın peşinde koşulduğunu düşünüyorum. Üstüne üstlük bu mümkün olmayanın da olmamasını istiyorum:. Mümkün olmayan kümesde horoz, tavuk, kaz gibi kanatlı hayvanların yetiştirilmesinin sona erdirilmesi.
Bu mümkün mü? Eğer olaya sadece bir hayvan yetiştirme yöntemi ve iktisadi açıdan bakarsanız mümkün görülebilir. Zarar tespiti yaparsanız, telafi yolları bulursunuz olur biter.
Ancak bu kadar mıdır?
Hatırlanması gereken bu türden hayvan yetiştiriciliğinrin Türkiye’de sadece iktisadi bir olgu olmadığı, toplumsal dokunun, kültürün de bir parçası olduğudur.
Hatta o kadar ki masallara, türkülere konu olmuştur. ‘’Erken öten horozu keserler’’, ‘’Bir baba hindi arabaya bindi…’’, Kazın ayağı öyle değil’’ ‘’Ötüver de çil horozum…’’ gibi deyiş ve türküler vardır.
Bir yaşama biçiminin parçasıdır bu türden hayvan yetiştirmek. Kaldırmaya çalışırsanız boşluk yaratırsınız. Hem mekansal hem de kültürel boşluk doğar ve bu türden değişiklikleri bir anda yapmak travmatik etkiler yaratır.
Gazetelerde televizyonlarda öldürülen hayvanlarının arkasında ağlayan insanları görüyoruz. Ağlama nedenleri hayvanlarının götürülmesinden uğrayacakları ekonomik zarar değil, onların yoklukları. Günlük rutinlerinin bozulması. Yani bir anlamda denge kaybı.
Acaba bu gerçeklik, ‘’bilen’’ yetkililerimiz tarafından atlanmakta mıdır? Böyle olduğunu sanmıyorum. Yani uzun vadede kümes hayvancılığını biteremeyeceklerini biliyorlardır.
İlginç olan bilgilendirici programları yetersiz bulan entegre tesislerde tavuk üretimi yapanların da ceplerinden para harcayıp tanıtım programları hazırlamaları ve itlafın tesislerin etrafında bulunan kümes hayvanlarından başlanmasını istemeleri.
Komplo teorileri tehlikelidir. Ama insan, ister istemez, ‘’acaba bu işin bu kadar büyütülmesi hangi amaca hizmet eder’’ diye düşünmeden de edemiyor.
Düşünüyorum bulamıyorum…
____________
* AÇIK GAZETE Ankara Temsilcisi
