Anneler Günü
(Seni mezarda bile unutmam)
Haydar Aksoy
Bir ilkbahar günü… Hava beklenenden daha soğuk ama yine de çocuklar sokakta oynuyor, yüzleri apaydınlık. Tasasız, korkusuz oynuyorlar, annelerinin koruyuculuğunu hissediyorlar, biliyorlar… Birkaç gün sonra anneler günü. Annelerine armağanlar alacaklar ve anneler gününü kutlayacaklar. Küçük yeğenim İnci, şimdiden para biriktirmiş anneannesine armağan almak için.
Dünyanın değişik ülkelerinde farklı zamanlarda kutlanan anneler günü, ülkemizde 1955 yılından beri, Mayısın ikinci haftasının Pazar günü kutlanmaktadır.
Şimdi, diğer bazı özel günler gibi, anneler günü de tüketim artırmak için kullanılan bir gündür veya annelerimizi bir gün değil her gün hatırlamamız gerekir, gibi itirazlar ile anneler gününe karşı çıkılabilir. Bu itirazlarda doğruluk payı da bulunabilir.
Ama ben kendi adıma, zor anlarımızda ve en küçük sorunumuzda, hiçbir karşılık beklemeden yanımızda olan ve her türlü desteği ve yardımı bizden esirgemeyen annelerimizi böyle özel bir günde bir kere daha hatırlamamız ve onlara güzel armağanlar almamızın bu tür itirazlardan daha önemli olduğunu düşünenlerdenim.
Beni, en zor, en çaresiz anlarımda Annemin şefkati ve sevgisi ayakta tuttu dersem, durumu abartmış olmam.
Bir gün memlekete gitmiş olan Anneme ” Anne beni unutun mu yoksa” dediğimde, “seni mezarda bile unutmam” demişti. Evet, anneler bizi mezarda bile unutmazlar…
Anneler, evladının acısını kendi acısı, sevincini de kendi sevinci bilir…
Bencilliğin, ben merkezciliğin kol gezdiği günümüz dünyasında insanlığın, herhangi bir şekilde bencillik içermeyen, koşulsuz, paylaşımcı ve yaşama sevincimizi çoğaltan anne sevgisinden öğreneceği çok şey olmalı diye düşünmeden edemiyor insan.
Hayatın bir döneminde hepimizin başına geldiği gibi, derin bir çaresizlik içinde karanlık ile boğuşurken, ılık esen bir yel gibi, anne eli yanağımızı okşar, böylece yaşam gülümser bize. Ve Annemiz mutlu olur…
Bugün biraz dikkatli bakın annenizin gözlerine, orada kendinizi göreceksiniz.
Bence; boş verin itirazlara, anneler gününde karınca kararınca bir armağan alın annenize, bir demet kır çiçeği mesela. Ya da hiç paranız yoksa küçücük bir öpücük kondurun annenizin şefkatli yanağına….O annedir, her zaman evladını, bizi düşünen, yaşamımızdaki en değerli insandır. Bize sevgiyi, sabrı, merhameti ve bağışlamayı öğretendir. O bizi “mezarda bile unutmayandır”. O’nu sevmek mutluluktur.
İnsanın yaşamda hiç unutmayacağı bir yüz varsa, o da annenin yüzüdür diye düşünüyorum.
Biraz erken de olsa, bu vesile ile tüm annelerin ve anne adaylarının anneler günü kutlarım. Ayrıca, yaşamımdaki en güzel insan olan, çocukları için her tür zorluğa düşünmeden katlanan ve her tür fedakarlığı yapan annemin, anneler gününü kutlar, ellerinde öperim.
