Londra’daki Queen Mary Üniversitesi, estetik ve biyoloji arasındaki ilişkiyi irdelemek amacıyla bir dizi araştırma yaptı. Arıların önüne, canlı renklerden oluşan dört ayrı ressama ait reprodüksiyonların konulduğu araştırmada, arıların Van Gogh’un ‘Ay Çiçekleri’ tablosuna daha fazla ilgi gösterdikleri ortaya çıktı. Fransız Kübist ressam Fernand Leger’in ‘Bira Bardaklı Natürmort’, İngiliz Pop-sanat ressamı Patrick Caulfield’ın ‘Çömlekler’ ve Fransız Gauguin’in ‘Bir vazo Çiçek’ adlı tabloları önünde bırakılan arıların, her resme doğru kaç defa uçtukları ve üzerine kondukları sayıldı.
Arılar, Van Gogh’un 1888’de Güney Fransa’da yaptığı, sarı ve portakal ana renklerinden oluşan ’Ay Çiçeklerine’ diğer üç resimden çok daha fazla yaklaştıkları görüldü. Arılar bu resme 146 kez yaklaştılar ve 15 defa üzerine kondular.
Gauguin’in 1896da Tahiti’de yaptığı resme 81 defa yaklaştılar ancak 11 defa üzerinde ’vızıldadılar’. Caulfield’in resmine 138 defa yaklaşırlarken, Leger’in geometrik resmine sadece 117 defa yaklaştılar. Her iki resmede dörder defa kondular.
Deneyin ilginç bir yönüde, arıların labaratuar arıları olmasıydı. Yani, daha önce hiç bir çiçek görmemişlerdi, sadece ’bellek’ten hareket ediyorlardı. Bilim adamları, arıların nektar olan resimlere ve özellikle de, resimlerin mavi renkli olan yerlerine gösterdikleri ilginin, mavi renkli çiçeklerin nektar açısından daha zengin olmalarına bağladılar.
Aynı üniversitede ekoloji ve davranış bilimi profesörü olan Lars Chittka, arıların çiçeklere karşı içgüdüsel bir çekimi olduğunu, Van Gogh ve Gauguin’in, ekspresyonist bir yaklaşımla yapmalarına rağmen, eserlerinde, arılar açısından çiçeklerin ‘özünü’ yakalamayı, başardıkları sonucuna vardı.
Prof. Chittka, insanların da aynı evrimsel nedenlerle çiçeklere yakınlık duyuyor olabileceklerini öne sürdü. İlk çağlarda çiçeklerin doğadaki meyve, su gibi değerli yiyecek depolarının yerleri konusunda bir işaret olduğunu, bu nedenlede insanların sezgisel olarak çiçeklere tutkun olduklarına inandığını belirtti.
