Sibel Bengü
durmak için bir sebep, sığınmak için bir oda…
Yoksa bir oyun arkadaşı mı bu ürkek serçe
dolanıp duruyor penceremde
ve asfaltta biriken yağmur..
ve vazgeçtiğim yol...
ve havaya savrulan toz…
ve az önce sildiğim cümle…
Parmaklarımın ucunda salınan
bir...
Ağzınızı niçin bilgiyle çalkalamıyorsunuz canım benim?
En zahmetsiz eylem düşünmek
ama yetmez…
En yakın dostumuz aklımız
ama o da yetmez…
Bir yanımız iyilik,
öbür yanımızla dağları çoktan devirdik.
İsimler değişiyor, yaşananlar aynı…
aynı film, aynı senaryo, replikler...
Rüstem sana söylüyorum, oğlum sen anla…
Rüstem… bazı sözler var, mecbur söylenmeye,
sustuklarımızla yeterince anlaşıyoruz.
Umuttan başka yol bilmiyorum.
Bir gün bulamayacağın kadar içime kaçtığımda
bir keşke’n olayım istemiyorum hayatında.
‘Çok geç’ diye bir şey...
Şimdi bütün çaylar çok tatsız…
Bir gün; yemyeşil hareler çekildi
bir adamın gözlerinden.
ikindi yarısıydı…
çekildi soframızdan taze çay kokusu,
odalarımızdan güzel türkçeli notalar…
Daha çok çaylar içecektik demini almış
-çok sıcak’ diyecektin, dememiş miydin?
Haberlere...
Akıl, fikir, cesaret kapsülleri..
Kapasitelerini kullanmayanlara
Bahaneleri hayallerinden büyük olanlara
Kontrolsüz davranışlarını kaderle açıklayanlara
Birey olmadan topluluğa karışanlara
Psikozlarını sağa sola bulaştıranlara
Vicdanının sesine ket koyanlara
Güvenilir olmanın sorumluluğunu alamayanlara
İç donanıma sahip olmadan yüzüne...
sevmek bir tercih midir yoksa öylece mi gelir?..
Boş bir sayfaya
hangi kelimeyi yazarsan yaz
ayaklanıp üzerine yürüyecek…
yalansa yalan..
korkuysa korku..
sevmekse sevmek..
bütün bunlar birer tercih midir
yoksa öylece mi gelir?..
senin geçmişin senin geleceğin senin hayatın…
peki ‘biz’...
Herşeye rağmen bir şey için….
bunca cahilliğe rağmen öğrenmekten vazgeçmediğin için…
bunca yalan dolana rağmen doğruyu savunduğun için…
gidenlere rağmen kalanları koruduğun için…
acılara rağmen hayata küsmediğin için…
bildiğin pek çok şeye rağmen
susmayı...
kimse var mı orada? İnsan olarak…
Büyük doğumlara işarettir büyük acılar…
kokular ses verir, sesler şekillenir..
tüllerin arkasında bir tabloya benzer geçmiş…
arada sırada havalandırsa da rüzgar,
hayat, bir dalgınlık anından başka nedir...
orada sevinir,...
Zor olan gitmek değil, kalmayı bilmek…
Bazen kaçıp gitmek istersin her şeyden…
zaman geçsin, şu an unutulsun
geriye hiç bir imge bırakmasın ne bir eşya ne bir şarkı…
bir balıkçı teknesi gibi sabahın...
sevmek bir son değildir.. sevmek bir başlangıçtır.. ona başlanır..
hiç sevmeye terkedildin mi?
kan akışı azalır, zihin yavaşlar,
hayat; solunum cihazına bağlı bir hastanın
yoğun bakım ünitesindeki odasına benzer…
sevmek; o saatten sonra -mişli geçmiş zamanın
koparacağı gürültüye aldırmaz.
kendine hiç...