Geçen yıl katıldıkları Guitareast Festival’inde başarılı performanslarının yanısıra sahnedeki zerafetleriyle de dikkat çektiler. İkili, bu yıl kendilerine has yeni beste ve şarkı sözlerine, yeni sound arayışlarını da ekleyerek daha da tazelenmiş, yenilenmiş olarak müzikseverlere heyecanlı anlar yaşatacak. 3 Haziran Pazar günü saat 20.00’de sahne alacaklar sanatçılar ile Suzan Beyazıt sohbet etti:
– Geçen yıl Guitareast festivalde üçlü olarak çıktınız ve oldukça beğenildiniz. Bu yıl aynı formatı koruyacak mısınız?
– Geçen yıl üç klasik gitarla çıktık sahneye. Bu yıl bass, elektrik gitar, klasik gitar ve davul ile zenginleştirdik. Tınılarımızı ve ritmimizi yükselterek formatımızı koruduk ve bu da performansımızı güçlendirdi. Hem elektrik, hem de akustik enstrümanların varlığı daha farklı tarzlara açılabilmemize kapılar açıyor. İşin içine davul da girince, parçaları hayal ettiğimiz şekline daha da yaklaştırabilmiş oluyoruz.
– Her ne kadar grup genişlese de, çekirdek kadronun Canan ve Emek’ten oluştuğunu, bestelerin ve şarkı sözlerinin bu ikili tarafından yapıldığını biliyoruz. Repertuarınızın tamamı bestelerden mi oluşuyor? Şarkı sözlerinizde nelerden bahsediyorsunuz?
– Evet, az çili soslu güftelerimizle yolumuza devam etmeyi kafaya koyduk ve bu yüzden repertuarımızın tamamı kendi bestelerimizden oluşmakta. Burada amacımız taklitten kaçınarak üretim içerisinde bulunup, kendimizi ve müziğimizi geliştirmek. Şarkı sözlerimiz daha çok kendi iç dünyamıza yönelik, bulunduğumuz yer mekan ve zamanın duygu ve düşüncemizdeki tezahürü…
– Müziksel yön belirlemek gerekirse pusulanız nereyi işaret ediyor?
– Pusuladan bahsederken, üstü garb, altı şark bi taraftayız diyebiliriz. Yani bir yandan burada dinlediğimiz, kavradığımız şeyler, diğer yandan kendi toplumumuzun kendine has yapısının bize kazandırdıklarının toplamı.
– Yönünüz Türkiye’ye dönük olduğunda, oradan uzak oluşun bir dezavantajı var. Orada ki ruh halini yakalayamamak gibi. Bu da müziksel ürünlerin dinleyicisini bulamaması gibi bir sorunu beraberinde getirebilir. Bu konuda neler söylemek istersiniz?
– Yönümüz tümüyle Türkiye’ye yönelik değil ama oradan uzakta değiliz. Çünkü oranın bir çok yansıması burada var. Oradaki ruh halini, biz zaten bir ‘community’ ya da topluluk halinde yaşıyoruz. Bizim eksenimiz bir mağduriyet halinden reflex (tepki) oluşturma değil. İçinde bulunduğumuz bir dolu kimliği eşit düzeylerde anlama çabası halidir. Bizim dinleyicilerimiz aynı duygu düşünce ve kırık dili paylaştığımız Londra’lı kırık kuşaktır.
– İngiltere’nin, müzikte farklı açılımlara ve perspektiflere açık bir özelliği var. Sizin müziğiniz, bu anlamda farklı etkilenimlere açık mı?
– Evet, doğal olarak. Angel’dan Tottenham’a giderken 73 numaralı otobüste; Hint müziğinden, Kuzey Avrupa Gypsy müziğine, flamenkoya, arabeskten Afrika müziğine kadar birçok kültürü kapsayan müzik dinleme şansımız oluyor mp3’lerin sayesinde. Müzikle yolculuk hali… Bir yerden bir yere giderken Ferdi Tayfur’u dinlemek, Stamford Hill’den geçerken bir Hibru acısını, sızısını hissetmek, Seven Sister’da bi Gana ritmini, davulları dinlemek. Buralardan etkileniyoruz ve bu etkilenme bilinçli ya da bilinçsiz şekilde çalışmalarımıza yansıyor. Bu durumu inanılmaz pozitif biçimde yaşıyoruz ve bu da çalışmalarımızda bir sinerji yaratıyor.
– Etkilendiğiniz müzisyenlerden bahseder misiniz?
– Türkçe sözlü hafif müzikten arajmanlar’a, Ruhi Su’dan Sezen Aksu’ya, Beatles’dan Pink Floyd’a, Cem Karaca’dan Barış Manço’ya, Feyruz’dan Radyo Tayfa’ya, Dido’dan Bob Marley’e bir bağ oluşturduk gidiyoruz işte.
– Geleceğe dönük planlarınız var mı?
– Duygumuz düşüncemiz içerisinde böyle bir festival olması tarifiyle kendimizi var ediyoruz. Yarına dönük tek plan; kendimizi ve bestelerimizi geliştirerek müziğe ve dinleyicilere bir katkı da bulunabilmek arzu halimiz. Ve vademiz yettiğince sevdiklerimizin ve gönlümüzün bütünleştiği herşeyin civarlarında dolaşmaktan vazgeçmeyeceğiz.
