Bana öyle geliyor ki, gökyüzünden nur yağıyor şu anda, ama durup altında ıslanana.
Değiştim diye yazıyor insanlar, şimdi anlıyorum öbürlerini diyorlar, daha çok birleşip daha çok seviyor, daha çok hissedip daha çok üzülüyorlar. Daha çok biliyorlar artık. Mayıs’in sonundan beri herkes daha çok şey biliyor. Bence aydınlanıyoruz. Siz?, Başbakanım.
Küfrettik size. Ağır küfürler hem de. Böyleyiz severiz küfrü, meclise seçtiklerimiz ispatı gibidir küfür sevgimizin. Eşimize dostumuza da ederiz küfür bazen, unutur gideriz sonra bir bayram barışır giriveririz kol kola. Çok mu ağır geldi, affedemiyor musunuz? Küfür be sonuçta, hiç bir gerçeği değiştirme gücü olmayan kelimeler.Bişey değil yani, biz bu ülkede başbakan aştık, başbakanım.
Dindar mısınız başbakanım? Yaradılanı seviyor musunuz yaradandan ötürü? Yaşayan her mahlukun yaradanın nezdinde eşit olduğuna inanıyor musunuz? Günü geldiğinde herkesin adil yargılanacağına inanıyor musunuz? Başörtülü bacılarınızla kadın mı kız mı olduğunu bilmedikleriniz eşit mi mesela? Mısır’da ölenle Türkiye’de ölen, yüzünde maskesiyle ölenle basında kaskıyla ölen, kurşunla ölenle kurşunu sıktıktan sonra ölen, 3 yasında ölenle 93 yasında ölen… eşit mi hesap verecek huzura vardığında?
Siz biliyorsunuz, siz iyi biliyorsunuz. Vahiy mi indi haberimiz yok? Peygamber misiniz başbakanım? Size verildi mi bu dünyada yargılama hakkı? Öldürme ve ödüllendirme hakkı? Sandıkta mı aldınız?
Dindar nesil mi istiyorsunuz başbakanım? Dininin emrettiklerine uysun mu istiyorsunuz yönetmekle görevlendirildiğiniz insanlar? Hakkı savunsun – hak yemesin, merhametli olsun – zalim olmasın, paylaşsın – el koymasın, nefret değil sevgi yaysin, paraya değil hakka tapsın diyor musunuz yeni nesil için? Yaptılar, terörist dediniz. Ne yapsınlar peki, namazı evde değil camide kılıp hediye mi alsınlar, gösterebildikleri kadar mı dindar olsunlar, ateist diye Allah için öldürsünler mi mesela, ya da izninizle ezsinler mi Taksim’i? Yeterince dindar olurlar mı o zaman? Kendi adıma söyleyeyim, ben dini sizden öğrenecek hiç değilim başbakanım.
Din vicdandır. Görünmez içindedir herkesin. Olup yüce kaynağa kavuştuğumuz zaman, yaşanmış her ani hatırlar, bilir, herkesin açısından anlayabilirken, rütbesiz, parasız, egosuz, yandaşsız, anasız babasız, yapayalnızken, vicdan olacaktır bize cenneti veya cehennemi veren. Vicdanlı mısınız başbakanım? Hirstan hasetten koruyor musunuz vicdanınızı?
Belki gerçekten inanarak çıktınız yola, temiz bir vicdanla. Belki yolda değişti bazı şeyler, pis iş politika. Belki bilmediğimiz, anlayamadığımız neler var sizi mecbur bırakan. Belki gerçekten mahkumsunuz ‘o’ belediye başkanına. Bilemem. Ama bence gerçekten nur yağıyor gökyüzünden. Bir adım atsanız korumaların gölgesinden dışarı, kapatsanız siyah büyük deri saplı şemsiyeyi, koysanız yere. Kaldırıp baksanız gökyüzüne. Bir kaç damla düşer belki size de.
