Londra Türk Film Festivali’nde gösterilen Çağan Irmak’ın yönettiği ödüllü film Babam ve Oğlum, yabancı izleyicileri de etkiledi. Türklerin yoğun olarak yaşadığı Hackney’deki Rio Sineması’nda yapılan Festival kapsamında üç kez seyircisiyle buluşan Babam ve Oğlum, bütün gösterimlerinde kapalı gişe oynadı.
12 Eylül baskıcı döneminin yurtdışına savurduğu sığınmacıların da izlediği film yabancı izleyicilerin de beğenisini kazandı. Türkler kadar İngiliz ve diğer Avrupa ülkelerinden olan izleyicilerin çoğu da filmden gözü yaşlı çıktı.
Film sonrasında teyip uzattığımız gözü yaşlı seyircilerin yorumları şöyle:
– Caroline Armstrong (İngiliz): Filme bayıldım. Ağladım… Gördüğünüz gibi konuşamıyorum. Ben hiç bir filmde böyle ağlamamıştım.
– Bahadır Musa (Türk kökenli Fransız): Filmin geçtiği dönemdeki politik olayları bilmiyorum. Bu konuda yorum yapamam. Yönetmenin sinema dilini çok iyi kullandığını söyleyebilirim. Çok akıcı ve seyirciyi kitleyen başarılı bir film…
– Gül Berna Özcan (İngiltere’de Türk öğretim üyesi): Eşim Jonhathan ve çocuklar filmi yarıda bırakıp kalkmak zorunda kaldılar. Çocuklar çok üzüldü. Kızım 10, oğlum 8 yaşında. Onlar Hollywood filmlerine alışmışlar. Böyle herşey toz pembe… Kahramanlar hemen kurtuyor falan… Bu filmde anlatılan gerçek yaşam zor geldi tabii. Ağlamaya başladılar ve filmin ilk 15-20 dakikasında eşim çocuklarla çıkmak zorunda kaldı…
– Aideed McDonalds (İrlandalı): Tek kelimeyle mükemmeldi… Bir kez daha izlemek isterim… Çok etkilendim…
– Stephenie (Fransız): Bazı ülkelerde demokrat olmak hiç de kolay değilmiş. Sanırım bir dönemi ansiklopedik bilgilerle bombardıman etmeden insan ilişkileriyle çok iyi anlattı.
– Prof. Hovhaness Pilikian (Ermeni/Sanat eleştirmeni): Ben bütün sinema festivallerini takip ederim. Bu film çok iyi gerçekten. Şimdiye kadar gördüğüm en iyi filmlerden diyebilirim. Sanırım herhangi bir Anglo – Amerikan film yönetmeni böylesi güzel bir filme imza atamazdı. Bu filmi yapmak için Türkiye’de yetişmek ve o dönemi yaşamak gerekirdi…
– Victoria (Alman / Soyadını vermek istemedi)): Ben şimdiye kadar böyle hiç ağlamadım. Yorumlar doğruymuş…
– Christina Krausd (Alman): Filmin hikayesi çok iyi, yönetmen çok başarılı ve oyuncular mükemmeldi. Şimdiye kadar gördüğüm en iyi film diyebilirim. İnsanlar farklı kültürden de olsa aynı insan.
– David Suhr (Alman): Hikayeyi çok beğendim. Ağlattı ve güldürdü. Gördüğünüz gibi izleyiciler farklı kümltürden insanlardı. Dikkat ettiniz mi herkes aynı sahnelerde güldü, aynı sahnelerde iç çekti. Sinema dilinin evrenselliğini seyircilerde izledim. Film sonu gerçekten çok dokunaklıydı. Ben bile ağladım.
– Angela (Alman): Sinema öğrencisiyim. Londra’da geçici bulunuyorum. Türkiye’de başarılı filmler yapıldığını biliyordum ama bu film çıtayı çok yükseltti.
– Howard Fisher (İngiliz/Kitap editörü): Ben darbecilerle generallerle ülke olarak henüz hesaplaşamadığınızı biliyorum. Bu film, bağırmadan ve küfür etmeden bir anlamda hesap soruyor. Hikaye çok güçlü. Yönetmeni gerçekten kutluyorum. Oyuncular uluslararası güçte. Bir de bu filmi izlerken son günlerde Müslüman karşıtlığını ve yabancı düşmanlığını körükleyenlerin bu filmi izlemeleri gerektiğini düşündüm. Bu filmi ırkçılar izlese sanırım ırkçılıklarından utanırlar… Lütfen fotoğrafımı çekmeyin. Kimseye gözü yaşlı görünmek istemem.
FOTOĞRAF: Aideed McDonalds
