Bahar uyanışı…

Çiçekler solmasın bırakın… Birileri de solmadan koparsın, alsın vazoya koysun, alsın sevdiğine sunsun… Bırakın çiçekler ölecekse en güzel kokusunda kopsun. Yıldızlar… Onlar ki ulaşabilmek için can attığımız… ama en güzel manzaradır dolunayda ay ışığımız. Bırakın herşey yakıştığı yerde kalsın.

Kapı gıcırtısı, tencere yanığı, sifon sesi, burun akıntısı… Ve bütün bu tatsız şeylerin içinden geçen insanlığım, şimdi saçlarını örüyor zamanın. Bir çay demliğinin kireçlenmiş ibriği gibi tıkanıyor göz pınarlarım. Sonsuz bir fıskıyenin çimlere uzanışından daha baskın çıkıyor öteki insanlığım. Mesela sessiz düşünce, kör resim, korku, şüphe, derin öfke… Bir mucizedir bunlardan ayılmak bunca şeyin içinde… bir insanı kurtarabiliyormuş meğer bahar… körleşmenin, umarsızlığın, haksızlığın pençesinde…

Testi kırılır bir bahar sabahı… şarap dökülür… Artık ‘bu gün’ ‘yarın’ların önsözüdür. Çiçeğin solacağı o hudut neyse, sarhoşluğun da varacağı o kerte… Bir gül koparır gibi dalından bir yıldız tutabilirim ellerimde. Ve hiç acımaz canım dikenlerden, yürüyorsam bulutların üstünde. Bir mucizedir ayılmak bir bahar eşiğinde…

İlk defa güneşi görür gibi kamaşır gözleriniz, böyle bir ürpermek hissettiniz mi hiç ? Bırakıverirsiniz sırtınızı eğreti dayandığınız sandalyeye , ‘haydi şimdi’ dersiniz düşüncelerinize… ‘sen geç bakalım, sen kal’… Kimini durdurur, kimine yol verirsiniz…

Mali kriz, ruhi kriz, trafik krizi, bozulan eşya krizi, adrese ulaşmayan mektuplar krizi… Bütün bu tatsız şeylerin içinden geçen insanlığım, şimdi saçlarını örüyor zamanın. Ve bir insanı şaşırtabiliyorsa, bahçedeki en güzel çiçeği koparan insafsızlığım… Yontulmuş kabalığım, büyümüş yaşlarımla, en azından bu gün ‘mutluyum’ diyebildiğim için…

[email protected]

1604190cookie-checkBahar uyanışı…

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.