Bu sabah, 3 Şubat 2013, yani 2023 yılına daha çok zaman var. Bugün, Türkiye’li ve Dünya Barışına olan inancını hep dile getiren cok kıymetli sanatçımız Barış MANÇO’yu kara toprakta sakladığımız gün. Sanata ve hayata dair tüm birikimlerini, ve daha yapabileceği kimbilir neler neler varken, tüm gidenler gibi, herşeyi yarım bırakıp gittiği gün. Ölüm ALLAH’ın emri, Ayrılık olmasaydı şarkısında, yine hayatın gerçeğini şiirsel bir dille ve içten, samimi, güzel sesiyle söylemişti. Unutmak mümkün değil, tüm yaşananları…
Barış MANÇO diyor ki, 1990 yılında, ilk Japonya konserimizi verirken,Uzakdoğu’nun binlerce yıllık eşsiz kültür mirasına sahip bu küçük dev adamlar bize şöyle söylemişlerdi, ”Türk insanı için güzel olan, Dünya insanı için de güzeldir.Birşey Türk insanına doğru geliyorsa, Dünya insanlarına da doğru gelir.”
Demek ki, şarkılar nasıl yazılmışlarsa öyle söylenmeliydiler. Başkalarının hoşuna gitsin diye yapılacak zorlama tercümelere gerek yoktu. İşte onun için, biri hariç, bütün şarkılarımı Türkçe söyledim orada. Ve Türk insanına yıllardır güzel gelen şarkılarım,bir gecede Japon insanına da güzel geldi. ”Toki No Tabibito” tek Japonca sözlü bestemizin sözlerini, Japonya’nın büyük düşünür ve şairi Dr.Daisaku IKEDA’nın , bana ithafen yazdığı 11 sayfalık şiirden aldık. Zaman ve sınır tanımayan bir gezginin öyküsü anlatılıyor artık o şarkıda. Adeta bir Çelebi…Ne kadar da bana benzemiyor…
2007 yılında Kudüs’ten aldığım mavi bir t-shirt üzerinde, bir zeytin dalına konmuş üç beyaz güvercin resmi var. Hani birçok insanın bildiği, ”duymadım, görmedim,konuşmadım” diyen üç maymun resmi yerine, düşünün ki, üç beyaz güvercin resminin üzerinde şu sözler yazıyor, İngilizce…”HEAR PEACE, SEE PEACE, SPEAK PEACE”. Beyaz güvercinler, hep Barış’ı hatırlatıyor, şarkıları, şiirleri hatırlatıyor, şairleri, yazarları hatırlatıyor. Mustafa Kemal ATATÜRK’ün ”Yurtta Barış, Dünyada Barış” sözünü hatırlatıyor.
”Süzülüp mavi göklerden yere doğru, omzuma bir beyaz güvercin kondu” diye yazan Ümit Yaşar OĞUZCAN’ı, bu şiiri besteleyip söyleyen sanatçı Timur SELÇUK’u, son yazısında kendisini güvercine benzeten Hrant DİNK’i hatırlıyorum.
İlk oğluna Doğukan Hazar ( Barış ) ismini veren, Türkiye’nin ilk ”Barış” ismine sahip olan sanatçı Barış MANÇO’yu hatırlıyorum. Klimanjaro Dağının yüzünü gösterdiğini görüp, sabah ve akşam çekimlerini yaparak, Türk Halkı için, gerçek bir Tarih-Coğrafya-Yurttaşlık Bilgisi dersini, TV’den verdiğine inanıyorum. Ve bir masal tadında anlattığına inanıyorum.
Bu sabah, Barış MANÇO Vapuru ile Barış’ı ziyarete gidecek, sevenleri. Barış Abi, Unutmadık seni, diyecekler.
Bu akşam, ben de bir konsere davet edildim. Koro şefi, Üniversite Korosu’ndan arkadaşım Aylin ŞENGÜN TAŞÇI olacak. Çok kıymetli Saz sanatçıları, Koristler ve Solistler olacak. Istanbul Çevre Konseyi Federasyonu Başkanı Av.Tunay GÜRSEL Bey de bu koroda bulunuyormuş, ve bir müziksevermiş. Bu yazımı kendisine takdim etmek istiyorum, niçin biliyor musunuz? Barış MANÇO ile Dr.Daisaku IKEDA ‘nın isimlerinin, İstanbul Baltalimanı’nda bulunan Japon Bahçesine verilmesini dilediğimi, hayal ettiğimi, bilmesini istiyorum, gerçekleşmesi için bu konuda bir yardımları olabilir mi, diye sormak istiyorum. Niçin, biliyor musunuz, Barış’a ve Vefa’ya ve tüm güzelliklerin Barış’la yaşanacağına inandığım için…
