Barış kardelenleri…

2013 yılı sanırım siyaset arenasında en hareketli ve verimli bir yılı olacak gibi…
Birincisi…
Cumhuriyet tarihinde ilk defa siviller tarafından bir anayasanın yapılması-yapılacak olması- bence çok anlamlı ve değerli.
İkincisi…
Ülke Türk ve Kürt halkının insanca- özgürcü ve refah içinde yaşamasına engel olan, kan ve gözyaşından başka hiçbir sonuç doğurmayan düşük yoğunluklu savaşın sona ermesi, barışın gelmesi her şeyden daha değerli.
Hatta daha anlamlı.
Ancak barışa kurşun sıkanlar ortalıkta uç veriyor.
Hiç de zaman kaybetmediler.
Hiç de eski alışkanlıklarından vazgeçmediler.
İşte Paris katliamı…
Üç PKK’lı kadının infaz edilmesi…
Henüz katliamın üzerindeki sis perdesi kalkmadan.
Hiçbir tahmin yapılamazken…
Avrupa diasporasının üç temsilcisi Kürt kadınının henüz kurumayan kanları üzerinden yapılan çirkin politikacıların hezeyanları insanı ürpertiyor.
Barışı torpillemek isteyenlerin naraları endişe yaratıyor…
Savaştan beslenenleri salyalı halleri hepimizi düşündürüyor.
İşlerine gelemeyen tek soruya ala yanıt aranmış değil:
Bu savaş kime, ne kazandıracak?
Barışı neden hak etmiyor ki TC’de yaşayanlar?
İnanıyorum ki barışı sağlamak için irade koyan güç, uzattığı zeytin dalının karşılığını alır.
Eğer içinde bulunduğumuz “bulanık ve endişeli” süreçte, barışa katkı yapmak isteyenlerin moralleri, hevesleri kırılmazsa…
Barışa koşanların gayretleri, iyi niyetli yaklaşımları engellenmezse…
Yeni çıkabilecek olaylar ve münferit katliamlar barışseverlerin gözünü korkutmazsa…
Başlatılan sürecin olumlu sonuç vermesiyle, neden silahlar toprağa gömülmesin?
Neden PKK kendi dalını ikinci kez kezsin.
Habur bir talihsizlikti.
2013 yılı, neden barış hayallerimizin gerçekleşeceği yıl olmasın.
Fransa’nın Başkent’i Paris’te Gare du Nord sokağında, PKK hareketinin ikonu konumuna gelmiş Sakine Cansız, Fidan Doğan ve Leyla Söylemez’e sıkılan kurşunlar, neden barışa uzatılmış on adet kardelen çiçeği olmasın?
Belki de barış kardelenleri cinayet sokağında filizlendi…
Kim bilebilir ki…