Bu hafta yayımlanan Örümcek Adam çizgi romanının, hem kapak resmi hem de konusu Barack Obama’dan esinlenerek hazırlanmış. Kapakta, baş parmağını, onaylayan bir edayla yukarı kaldırıp gülümseyen Obama’nın arkasında, ağından baş aşağı asılarak fotoğraf çekerken, “sen benim kapağımda yer aldın, ben de doların üzerinde yer alabilir miyim?” diye soran Örümcek Adam görülüyor.
Demokratların başkan adayı seçimleri sırasında, kampanya ekibi, “Obama ile ilgili bilinmeyen on gerçek” listesinin başında, Obama’nın çizgi kahramanlara tutkun olduğu, özellikle de Örümcek Adam’a hayran olduğu yer alması üzerine, Amerikan Marvel Comics şirketinin çizgi romanı, “kendileri gibi birini” Beyaz Saray’da görmelerini bu özel sayıyla onurlandırmağa karar verir.
Hikaye, Örümcek Adam’ın ikincil kişiliği gazeteci Peter Parker’ın, Obama’nın 20 Ocak günü yapılacak olan yemin töreninde fotoğraf çekerken, birbirine tıpatıp benzeyen iki Obama olduğunu farketmesiyle başlıyor. Obama’nın iyi basketbol oynadığını bilen Örümcek Adam, basketbol testiyle sahte Obamayı ortaya çıkarıyor ve dünyayı bir felaketten daha kurtarıyor.
Obama’yı bu tutkusu nedeniyle mi seçtiler bilmiyorum, fakat gerçeklerle, ilk önce çizgi roman veya filmlerde, sonra da günlük yaşamlarında yüzleşmeyi tercih eden Amerikan halkı için, Obama’nın bir zamanlar, bir çizgi roman tutkunu olduğunu öğrenmeleri rahatlatıcı ve güven verici bir duygu olsa gerek.
Kendilerini Amerikan halkını korumaya adamış bu mitsel karakterler, yarattıkları aksiyon dışında gerçekte, belli bir politik misyon ve yaşam standartı da verirler, veya var olanı onaylarlar. Var olan sistemin içindeki değerleri koruyan bu süper polisler elbette halkın da sempatisini kazanır. Hiç bir zaman ekonomik, sosyal bir eleştiri getirmez bu kahramanlar. Tersine, tek görevleri, sistemle uyuşmayan ‘kötü adam’ları ayıklamaktır.
ÖRÜMCEK ADAM: UTANGAÇ KAHRAMAN
Bu kahramanlar içinde en utangacı, Örümcek Adam’dır. Süperman gibi, doğa üstü güçlerle doğmamış, bir örümceğin sokmasıyla, yani sonradan üstün yetenekler edinmiştir. Orta sınıftan bir aile içinde büyümüş, okulda ve mahallede arkadaşları tarafından dikkate alınmayan, hatta adam yerine bile konmayan sıradan bir kişidir. Süper bir güç elde ettiğini farkettiğinde, bu güçle ne yapması gerektiği konusunda kafası karışıktır. Bu yanıyla da diğer kahramanlara göre, sokaktaki adama daha yakındır. Evet, diğerleri gibi, o da düzenin kalıcılığı için gücünü kullanmaktadır, ancak bu zayıflığı nedeniyle sık sık kendini yeniden kanıtlaması gerekir. Süperman ve polis, savcı gibi, direkt adalet mekanizmasından emir alıp, onlara hizmet eden Batman, daha çok Cumhuriyetçilerin hayran olduğu bir kahramanken, Örümcek Adam’ın, bazen aşağılanan, mütevazi kişiliğiyle liberalerin favori kahramanı olması belki de bu nedenledir.
Farklı boyutlarla da olsa, her kültürde görülen kahramanlık mitosu, benzer bir yol izler. Çıkarını gözetmeyen kahraman, içinde yaşadığı toplumda eksiklikleri doldurmak, yanlışlıkları düzeltmek için yola çıkar. Kendini feda ederken, yalnız çıktığı bu yolculuğun sonunda topluma büyük değerler kazandırır. Kahramanlara, ünlülere önem veren toplumlarda, günlük gerçeklerle, bir sorun çözme faaliyeti olan siyaset arasında, dünyevi rahipler olan politikacılar da, eğer sandıkta başarılı olmak istiyorlarsa ünlülere benzer bir karizma göstermeleri gerekir. Ünlülere boşuna “yıldız” denmez. Işık saçmak zorundadırlar, karanlıkların içinden. Politikacılar da öyle olmalıdır.
20 Ocak’ta George W. Bush görevi Barack Obama’ya devredecek. Bush’la aynı kampta yer alanlar, İsrail ve 8 yıl boyunca sınırsız malzeme sağladığı stand-up’çılar dışında buna üzülecek bir insan büyük ihtimalle çıkmayacak. Yine de, yeni dönemde, Obama beklentilere, bu dünyada yanıt verecek mi, göreceğiz.
FOTOĞRAFLAR İÇİN LÜTFEN TIKLAYINIZ:
http://www.marvel.com/comics/onsale/lib/view2.htm?filename=/i/content/st/6552new_storyimage1515176_full.jpg
http://www.marvel.com/comics/onsale/lib/view2.htm?filename=/i/content/st/6552new_storyimage1515242_full.jpg
