Bir güzel aktrist,güzel olduğu kadar da saf kalbiyle,sadece Türk seyircisinin değil,yapımcı ve oyuncu arkadaşlarının da yüreğini fethetmişti.Muhterem Nur’du bu muhterem hanımefendi.
Figüranlıktan baş role yükselmiş ancak ne yazık ki bir süre sonra is yapamaz hale gelmiş bu iyi kalpli kadın,para kazanmak zorundadır.Şarkıcılık ve dansözlük yapmaya başlar.Muhterem,en verimli çağlarında inişe geçerken,Çukurova radyosunda geleceğin kalplere taht kuracak sanatçısı göreve başlamıştır.
Giderek yükselen bu sanatçı,Müslüm Gürses’dir.
Çilelidir,İki canı en güvendiği o iki insan,anne ve babası büyük acı yaşatarak yalnız bırakmışlardır evlatlarını.Anneciği babası tarafindan öldürülünce,en sevdiği adam,en sevdiği kadının hayatini sonlandırınca,sıcak iki kucak soğuyuvermistir artık.
Daha sonra geçirdiği trafik kazasında öldü sanılmış,morga konmuş,ölmediği fark edilince beynindeki hasarla yaşamaya devam eder.
Ve yıldızı giderek parlayan Müslüm Gürses’in gazino hayati da baslar.Çocuklugundan beri hayran oldugu Muhterem Nur’la Ayni ortamındadırlar.
Hala çok guzeldir Muhterem Nur,pamuk gibidir,kadın gibi kadındır.Anlasilmamistir,Yaptığı is onu daha kaç yil yasatır…Artık,elli üç yaşındadır bu güzel ve talihsiz kadın….Hayatin darbelerini,acılarını yasamış genç Müslüm Gürses için ise kolaydır bu durumları anlamak.
Ancak beklenmedik bir şey olmuş,küçük bir tartışma sonrası,Müslüm Gürses ve Muhterem Nur’un arası açılmıştır.Ve o yıllarda otuz üç yaşında olan Müslüm Gürses muhterem hanımı kadrodan çıkarmıştır.
Muhterem Nur durur mu,soluğu Müslüm’ün yanında almış”Ne istedin benim rızkımdan,utanmadın mı,beni kadrodan attın”deyince,Müslüm Gürses “seni kadroma almadım ama aşığınım,karım olarak alacağım razı olursan”demiş….Ve büyük aşk sonsuza dek sürmek üzere başlamış.
Dün bu aşkın kanatlarından biri sonsuza uçtu.Diğeri yaralı kaldı ,acılar,feryatlar,özlemler içinde.Müslüm baba yaptı büyüklüğünü,kendisiyle derman bulan biricik karıcığını karşılamak üzere,önce kendi gitti,onu beklemeye…
Her büyük aşkın iki kahramanı vardır.Ve yaptıkları elbette konuşulacaktır.Ancak şarkılar yazdıran bu büyük aşk,daima anılacaktır.
Heloise ile Abelard’ın aşkını hatırlayın.Ne demiş Abelard…”Tanrı beni beni bir şair,bir filozof olarak değil bir sevgili senin sevgilin olarak hatırlayacak.”
