Bir gün… Ne hikmetse sızlamışken etin, yine de ayakta durmaya kararlıyken bedenin… umudunu yitirmeşken.. kolunu kaldırmak bile zulümken… göz gözü göremeyecek kadar sigaralı… yollar tutulmuş, neşeli şarkılar susmuş, hayat savrula savrula geçiyorken aklına teğet… Sen … sakın dinleme kimseyi… umudunu bir sıkımlık gözyaşıyla sulamaya çalışacaktır kimileri…
Ama sızlamaz mı göğsü insanın, acımaz mı dili… sızlar da… acır da.. kanar hatta… hatta kül olur… ama kim bilebilir ne istediğini senden başka?.. kim susabilir senden daha iyi?.. Herkes cevap bekliyorken, sen biliyorsan doğru soruyu, damarını patlatan kanından akıyorsa şarabi bir özlem suyu ve köprü altlarında yatan o evsizlerin de anlayabiliyorsan suskunluğunu… Gücün donmuş, ferin solmuş, yavaşlamışsa nabzının atışı… Yine de bekleyebiliyorsan… Azıyla yetinirim’ in ince hesabına dalmıyorsan… Ruhunu adamakıllı sarsacak bir sesin sıcaklığını arıyorsan… dayan..
azarda kelepir, çarşıda mevsim sonu indirimi olmadıysa aşkın yolu… Silebiliyorsan dünün tortusunu, karşılamaya hazırsan yarının umudunu…Cevapsız kal neyi bekliyorsun diye soranlara…. Havayı da satar bu millet ısınınca kendi suyu… Aldırma denizde çırpınanların boynuna can hıraç sarılışlarına, maharet yüzmeyi bilip de sadece sana sarılacak olanı kucaklamaktır doyasıya….
orulursun belki an gelir beklemekten, o zaman ışığını bir süreliğine kapat. Görmesin seni yoldan geçen hiç bir arsız göz. Sızlayınca yüreğinden aklına uzanan inanç kordonu, sen de kendini biraz dinlemeye çek. Malum bir hüner ister yorgunluktan karaya vurmuş balıkları tek tek temizlemek. Ha kimse anlamazmış… dinlemezmiş… boşveeeer… sen durunca herkes durak, sen gidince herkes yolcu…
Yüzünün neresine ağlarsan ağla… utanma be… Sulanmaya değer yaşam kaynağının en bereketli tohumu… Gün batımı, uçurum kenarı, kaygan asfaltların yoluna bıraktığı .. gelince de.. eğil artık bükül artık kırıl artık… Yolcu yolculuğunu bilsin, sen de hancılığını…
SİBEL BENGÜ’NÜN DİĞER YAZILARI
– Çok sevgili sevgililer günü için…
– Açık reçete…
– Çocuk
– Sen de kimsin?
– Kar yağarken pencerenden…
– Bayramları nasıl bilirdiniz?
– Ne kadar buradasın?
– Bu hayat nasıl geçer?
– Aşık kimdir?
– Aşk ne değildir?
– Aşk nedir?
– Herşeyin bir şeyi vardır…
– İyi insan kimdir?
– Kaygı çok kaygan bir kelimedir…
– Bumerang aşklar…
– İstanbul’da yine yağmur var…
– Kelimeler, kelimeler, kelimeler…
– Bir şairin bildiği sevgi/ Attila İlhan için…
– Nedir, niyedir? Neyse…
– İnsan bazen kendini bırakıp delice gitmek istiyor…
– 3 kadın 1 kritik…
– Hayatın şablonu mu var?
– Haydi dostlar buyrun kahveye…
– Muhakkak…
– Aşk’a herşey dahil…
– Bir İstanbul hatırası
– Kadın dediğin
– ‘Adam gibi adam’ dedikleri…
– Mantığım intihar, ruhum serseri…
– Hiç-bir-şey anlamıyorum…
– Hayal adalar…
– Kırmızı başlıklı kızın nesi var?
– İstanbul’a bir günlük firar…
-Bırak deli desinler…
-‘Sen benim rüzgar gülümsün…’
-Pardon tanışıyor muyuz?
-İstanbul
-Kıymık…
-Siz mağrur musunuz?
-Ne kadar önemsiyoruz yarınlarımızı?
-Küçük şeyler…
-Yürek mahrem bir bölgedir
-Kiler…
-Keşke
-Anne karabiyesi…
-Tren garları…
-Yangın yeridir yürek, külleri kelimeler…
-Bir gün… gemiler… geçer…
-Önsöz
-O fotoğraf…
-Durup dururken…
-İçiyorsam sebebi var…
-Susmak üzerine…
-Zor…anlatması zor…
– Ciddi insan…
-Kalbim Anadolu…
-Aşk niye biter?
-Oğlum şiir oku…çünkü…
-Ne olmazsa olmasın, içinde sen varsın
-Ölüm diye bir şey var…
-Kırmızı başlıklı kızın neyi var?..
-Bebek’te gitmek zamanı…
-Kadın…nedir senin aşktan anladığın?
-Altı üstü bir küre…
-Aşk seni sordular…
-Atlıkarınca…
-Dün haberini aldım…
-AY bilmecesi…
-Karanlıktan korktuğumu nereden bildiniz?
-Yüreğimin tozunu aldım…
-Ne zaman yağmur düşse bu şehre…
-Onlarca onlar…
-Kimsin sen?
-Bir sevgililer günü klasiği…_
-Nakış…
-Rüya
-Bilmen gerek…
-Olgunluk…
-İlk şiir
-Kadınlar ne ister?
-Meraklanınca
-Sekiz onbeş vapuru
-Olmayınca bir adamın gözleri
-Biz İstanbulu sevdik
-Tatiiil…. gel artık ben delirmeden…
-Ey kalbim…
-Sana yazdığım son şiirin içindesin şimdi…
-Tamiri zor oyuncaklar
-Hayat bir köprüdür oğlum…
-Kim
-Kol düğmesi
-Nasıl anlatsam…
-Gökte yakut, yerde zift karası…
-Hadisene
-Gökte yakut, yerde zift karas -3- (adam)
-Gökte yakut, yerde zift karası -5 (kör olursun)
-Gökte yakut,yerde zift karası – 6 (Gardiyan)
-Gökte yakut, yerde zift karası – 8 (ilaç)
-The Fountain…
-En uzun cümlelerim
-Öyküler
-Birvarmış, bir yokmuş…
-Buluşma
-En kısa cümlelerim…
-Eyvallah
-Of the record
-Yaşarız yaşanacak ne varsa bahtımızda…
-Çok insani bir takıntı
-İki kaşın arasından geçiyordu
-Adı yok
-Murtaza, Cavidan ve sardunyalar….
