Demokrasi, her ülke için liderlerin, yani siyaseti yönlendirenlerin
geçek çaplarını da ortaya koyması açısından bir siyaset arenası gibi.
Bu siyaset arenasında boy gösterenlerin hapsi liderlik sıfatını kazanmıyor tabii ki.
Kimi genel başkan, kimi parti başkanı, kimi gerçek lider olarak kendisini gösteriyor.
Şimdilere bakınca “lider” gibi yer eden hiç bir kişi yok ortalıkta.
Hemen hemen hepsi parti genel başkanı.
Deniz Baykal da buna dahil.
Liderlik ayrı meziyetleri gerektiriyor.
Tabii cumhuriyetın kuruluş yıllarınde tek lider Atatürk.
Daha sonra askeri dehası ve demokrasiye ilk adımı atan İnönü.
Çok partili dönemde akılda kalan liderler arasında Adnan Menderes, Süleyman Demirel ve Turgut Özal yer alıyor.
Recep Tayyi Erdoğan Ak Parti Genel Başkanı olarak ilerde siuasi lider vasfı kazanır mı bilemem.
Ama bildiğim ve son 5 yıla bakınca edindiğim izlenime göre kuşkularım çok.
Erdoğan belki yakınına aldığı “akil adamlar” kadrosu açısından şanslı sayılabilir.
Bu danışmanlar ordusunun hakkını vermek gerekirse; yönlendirmeleri, anında uyarıları ve motivasyonu zamanında ve hakkını vererek yaptılar bugüne kadar.
Hala da devam ediyorlar.
Yani Türk toplumunu iyi analiz ettikleri gibi, olayların gideceği yönü ve gelişmeleri de iyi tahmin ediyorlar.
Yani siyaset deneyimleri ve tarihi bilgileri yerinde, zamanında ve birebir inceleyip ona göre önlem alarak Başbakan ve kadrosunu korumaya çalışıyorlar.
Ama yetmiyor.
Parti genel başkanında da bazı özellikleri olması gerekiyor başarıya ulaşmak için.
Politik başarının sırrı, klasik tanımla üç ayaklı bir şey.
Birinci ayağında liderlik var…
Yani iyi bir lider olmanız gerekiyor. Hatta liderliği ayağa düşürmeden devamlı, istikrarlı ve güçlü olması şart.
İkinci ayak birlik…
Yani kenetlenme. Bütünlüğü koruma. Parçalanma eğilimi taşımama. Güçlü birlikteliğin örneklerini devamlı sunabilme..
Üçüncü ayağa gelince, “doğru mesaj” verebilme özelliğinin olması..
Yani kitleleri peşine takan lider, en az hata ile malul olmalı.
Hatta hiç hata yapmamalı.
Ama insandır. Yapılabilir denir.
O zaman sıfır hatadan vazgeçtik, doğru yorum, doğru analiz, yeri geldiğinde doğru çıkışlar yapmak zorunda olmalıdır ya da bu hisssi topluma vermelidir.
Neticede lider demek, topluma yön ve güven veren biri olmalı.
Şu anda bu niteliklere uyan tek bir siyasi parti genel başkanı yok.
Recep Tayyip Erdoğan’ın son 5 yıla yakın iktidar dönemine baktıkça, en son ayak olan “doğru mesaj”da öylesine potları var ki..
Bu potların bir tanesi dahi o kişiyi liderlik koltuğundan eder.
Onun ayrıca ikinci ayak olan “birlik” konusunda zaafları ortaya çıkar.
Tabii birliktelik zaafları, partide bölünmelere yol açar.
Demem o ki, siyasette politik başarının sırrı bellidir.
Üç ayaklıdır.
Bu ayaklardan biri eksikse ülkede boşluk doğmuş demektir.
Boşluğu ya başka güç odakları doldurur…
Ya da sokaklar doldurur.
Boşluk bir şekilde dolar yani..
