Kimsin sen?
Kimsin sen?.. Yakışıklı mısın, güzel misin? Boşver onu insan mısın insan? Yani şüphesiz insansın da, ne kadar? Duyarlı mısın, duyumsar mısın, poşetlik misin,...
Dün artık dün…
Denize sürüldü her bir çalı.. Su çekip götürdü ne varsa... Bir bulutun üstünde sürüklendi gün, yağmak için bir başka suya... ...
Bahar uyanışı…
Çiçekler solmasın bırakın... Birileri de solmadan koparsın, alsın vazoya koysun, alsın sevdiğine sunsun... Bırakın çiçekler ölecekse en güzel kokusunda kopsun. Yıldızlar... Onlar ki ulaşabilmek...
Sabah sabah Beyoğlu…
Burnumun direğini sızlattı akşamdan kalma bir meyhane kokusu.. Tuhaf bir susuzluk hissiyle aktım ara sokaklardan caddeye doğru.. Burası İstanbul Beyoğlu. Bilseniz İstanbul...
Kancada ölü balık
Korkularla donanan hayal kırıklıklarımız, yeni baştan yazılmaya hazır senaryolarımız... Sanki dışımızda herkes birer figuran, hayat sermayemize anlam katmaya çalışan... Hep kazanmaya şartlandırılmış,...
Çiçek sulanır..
Bir bütünlüktür bilinmezlik neyi çıkarsan olmayış, neyi eklesen dolmayış. 'Çok şey gördüm' demektir bu çılgın iç çekiş. Çiçek sulanır. Bir yalnızlık ihtilalidir toprağın açlığı....
Kalp büyümesi
Aynı dilde doğmak kolay, aynı dilde ölmek zordur... Aynı dilde gelmek kolay, aynı dilde gitmek zor... Çünkü hayat; upuzun bir tiyatro oyununun, kimi zaman...
Bir şiirlik can…
'Beklesene' diyemez insan kendi sesine, 'Hadi sus bakiiim biraz sen' diyemez ... Şalteri indirip kesemezsin düşünceni… Ne seçilecek yıldızsın gökyüzünde, ne yoluna baraj...
Birkaç sıradan hayat enstantanesi…
SİBEL BENGÜ - Sıradan bir şehir kadınının, birkaç sıradan hayat enstantanesi... Vız gelmiş ama vız gitmemiş, eski ama eskimemiş bir fotoğraftan güzel bir gelecek beklentisiyle bakan gözlerin,
Kader diye bir şey…
SİBEL BENGÜ - Çok sevdik, çok güldük, çok öldük. Sendeledik, durakladık, devam ettik yine de. Kader dedikleri şey meğer razı olmakmış açıklaması mümkün olmayan şeylere. Astık kendimizi rakı bardağının buzlu suyuna, koştuk-yorulmayız sandık,