Devlet, kendi kontrolü altında yaşayan bir kesimi askerlik hizmeti adı altına bünyesine alarak homojen toplumun yaratılmasına hizmet eder. Eğer devlet yapısını homojenlikten heterojen yapıya dönüştürülürse, bu hizmete gerek var mıdır?
Askeri yapının; askerlerin, cephe savaşında olduğu gibi, cepheye sürülüp, düşman ile süngü savaşı yapmayacağı kabul ederek, eski geleneksel yapının değişmiş olduğunu peşinen kabul etmek gerek, çünkü süngü savaşının eğitim sistemi artık modern ordu içinde yapılmamaktadır. Askeri alanda gelişen teknolojiye, devletin istemlerine uygun -bu zorunlu dönem içinde-, bünye içine alınan erlere devletin belirlediği program uygulanır.
Erlerin, cephe savaşı olmadan, cephe savaşı düzenine göre uygulanmış yasaların altında, zorunlu olarak bir arada bulundurulması, elbette gelişen ülke ekonomisi için büyük bir yük getirmektedir. Bugünkü koşullar altında, tüketime yönelik yapısından dolayı ordu; ülke ekonomisinin bütçe açıklarının en önemli bir bölümünü oluşturmaktadır. Çünkü ordunun modernizasyonu için gerekli yatırıma da ihtiyaç vardır. Yetişmiş, alanında bilgili ve silahları kullanmaya ve onlara sahiplik duygusunu taşıyan elemanların olması bugünkü ordu için önemlidir. Klasik süngü sistemine uygun örgütlenen ordular ise; bu gibi profesyonel elemanların kışla içinde istihdam edilmesi daha zordur, çünkü belirli bütçesi olan bir örgütlenmenin, doğal olarak bütçesini aşması anlamına gelir.
Orduların yeniden yapılanması, elbette her dönem güç olur, çünkü alışılmış yapının bozulup yeniden yapılanması bir takım alışkanlıkların ve akan paranın yönünü değişmesi anlamına gelir. Ordu içinde yapılan harcamaların büyük bir bölümü kayıt altına alınacağından, askeriyede profesyonel olarak çalışanların dışarıda aldıkları yazlıkların, arabaların, tatillerinin, ordu dışı harcamaların kaynağının nereden geldiği sorusunun cevabı rahatlıkla kontrol edilir hale gelecektir. Bugünkü sistem içinde, zorunlu hizmetin olduğu yerde, sürekli değişen rakamlar altında bir çok kalemde kontrol edilme şansı yoktur. Yapılmış olsa da bu alanda yapılan harcamalar için mutlaka bir geçerli açıklaması yapılabilinir.
Ordunun modern ihtiyaca göre yeniden düzenlenmesi demek, zorunlu askerlik süresinin yeniden belirlenmesi anlamını içinde taşır. Süngü savaşı olmadığı içinde, gereğinden fazla gencin ordu içinde istihdam edilmesi bütçe açıklarının nedenlerinden olmaktadır, bu bütçe açıklarını ortadan kaldıracak bir geliri olmayan ülkelerde (Yunanistan bu sorunu canlı olarak yaşamaktadır) zorunlu olarak kısıtlamaya gidilecektir, ordu içinde kıdemli ihtiyaç dışı olanların ise emekliliği zorunludur.
Değişim, çatışmaların içinde olur. Ordu içinde değişim, reformistler ile çatışmasının kaçınılmazlığı ortadadır. Genelde reform isteyenlerin başarısı ile sonuçlanmıştır. Tarih, çatışmaların bir indeksi gibidir.
Bugün yaşanan süreç (bana göre); ordunun yeniden ihtiyaca göre yapılanma sürecidir. Bu yapılanma süreci içinde bazı harcamaların kayıt altına alınması ise, var olan düzenlerinin bozulanlarının rahatsızlığıdır. Bu rahatsızlığın başka şekilde dışa yansıması ise, toplum içinde başka bakış açılarının oluşmasına neden olmuştur. Bugün, iktidar ile ordu arasında bir çatışma olmamasına rağmen, sanki varmış gibi bir algının oluşmasına neden olmuştur. Bu durumdan yararlandığı içinde iktidar, bu algının değiştirilmesi için bir şey yapmamaktadır. Rahatsızlıklar başka şekilde gün yüzüne çıkmaktadır, direnişler başka anlamlar yüklenerek kamuya sunulmaktadır. Bugünkü değişimin sancıları, iktidar ordu çatışmasının sonucu değildir. Dünyadaki değişimin bizim ordunun ve devletin üzerine bıraktığı yeni görevler sonucudur. Hangi iktidar gelirse gelsin bugünkü sancı yaşanacaktır.
—
—————————————
http://cemoezkan.blogcu.com
