5 yılda tamamlanan çalışma kapsamında 6 ilçede toplam sayısı 125 bini bulan tüm konut ve işyeri binaları tek tek incelendi.
Çalışmanın koordinatörlüğünü üstlenen ODTÜ Öğretim Üyesi Prof. Dr. Haluk Sucuoğlu’nun verdiği bilgiye göre, çalışmayla, İstanbul depreminde yıkılması veya önemli derecede hasar görmesi beklenen binaların tespiti amaçlandı.
Söz konusu 125 bin binanın depremin doğrudan etkisi (yer sarsıntısı) altındaki durumu incelendi. Sıvılaşma, heyelan, tsunami gibi depremin dolaylı etkileri göz önüne alınmadı. İki ayrı senaryo belirlendi. ”En kötü senaryo”da, Kuzey Anadolu Fayı’nın Marmara Denizi içinde kalan ve 1766’dan beri kırılmayan kısmının tamamen kırılması ve 7,5 büyüklüğünde deprem yaratması hesaplandı. İkinci senaryoda ise kısmi kırılma olması ve deprem büyüklüğünün 7,2’de kalması esas alındı.
İncelenen yapıların 101 bin adedi betonarme, 24 bin adedi de yığma taşıyıcı sisteme sahip binalardan oluştu.
Prof. Dr. Haluk Sucuoğlu, inceleme sonuçlarına ilişkin bilgi verirken, yığma binalarda önemli bir tehlike bulunmadığını ifade ederek, 7,5 büyüklüğündeki deprem senaryosuna göre önemli derecede hasar beklenen yığma bina sayısının sadece 1.500 olduğunu belirtti. Sucuoğlu, ”Kaldı ki çoğunluğu 2-3 katlı bu binaların yıkılması durumunda bile can kaybına neden olma olasılığı düşük” dedi.
Sucuoğlu, çalışma sonuçlarına ilişkin şu önemli tespitlerde bulundu:
• “7,2 deprem senaryosuna göre 100.665 betonarme binanın 24.190’ının çökmesi veya ağır hasar görmesi bekleniyor.
• Depremin 7,5 büyüklüğünde olması durumunda sayı 43.270’e çıkıyor.
• Kentte esas tehlike 5-8 katlı betonarme binalar.
• Zemin, tehlikeli binaların belirleyici unsuru değil. Neredeyse tamamı yapılaşma açısından uygun zeminler üzerinde.
• Bir başka yanlış beklenti, kıyı bölgeleri. Depremin iç kısımlardaki etkisi kıyıdan farklı değil.
• Normal bir yapı kalitesi dağılımı olsa, taradığınız 100 binanın 50’sinin az, 40’ının orta, 10’unun ağır hasar görmesini beklersiniz. Bizde tersine gidiyor işler. Ağır hasar çok büyük.”
