Hemen başta hatırlatayım ki bu yazıda; çarşıdaki Ahmo’dan ya da Cello’dan bahsetmeyeceğim.
Siz bakmayın şehrin delisi dediğime; o öğretmendir, mühendistir, işçidir, işverendir, avukattır ve her şeyden önce dosttur.
Akmayan sudan, tütmeyen ocaktan, yanmayan ışıktan, ödenmeyen hesaptan kendisini sorumlu tutar.
Şehrin delisi; adildir, daha ilk günden üzerindeki etiketi çıkarıp atar. Artık herkese karşı eşittir. Hizmeti yakından uzağa götürür. Bütün kenti kendi evi gibi görür.
O, şefkat timsalidir. Şehrin her olumsuz şeyinden kendisini sorumlu tutar, fakat yaptığı hizmetleri sahiplenmez. Onları halkın kendi başarısı olarak görür.
Neye talip olduğunu bilerek bu hizmete girmiştir. Kesinlikle şikâyet etmez. Hiçbir bahane onun için geçerli olamaz.
Şehrin delisi, zoru başarmak için gelmiştir. Bu gücü de vatandaşından aldığına inanır. Küresel ısınmayı, suların çekildiği gerçeğine bile aldırmadan halkı için çözüm üreten kişidir. Vatandaşı rahat ettirmeden rahat edemeyen farklı biridir.
Akrabalık bağı, parti bağı, sendika bağı, ırk bağı, renk bağı demeden tüm bağlarından kurtulmuş bir aslan misalidir.
İşe başladığı gün enkaz edebiyatı yapmayı ayıp sayan, başarısızlığı kendi üstlenen, çevresine atmayan kendi başına ayakları üstünde duran, başı dik, alnı açık bir devdir o.
Borcu yoktur, alacağı da yoktur. Koruması bizzat kendi vatandaşıdır. Şehirde sıradan bir kişi gibi gezer.
Şehrin delisi; verdikçe mutlu olan, paylaştıkça sevinen, sağlığından, ailesinden, kendinden fedakârlık yapan, bütün yorgunluğuna karşı sadece “dua” bekleyen bir farklı delidir.
Kendisi gibi düşünen, kendi gibi heyecan duyan, kendi gibi şehrin delisi bir ekibe sahiptir. Projeleriyle önce şehrini örnek hale getirir, sonra onu bölgeye ve ülkeye açacak coşkuya sahiptir.
Kimsenin hayal bile edemediğini düşünebilen şehrin delisi, hayallerine burun kıvıran, moral bozan bazı kesimlere karşı her hizmetinde vatandaşı arkasına alabilendir.
Şehrin delisinin düşmanı yoktur. Herkesle çalışır, herkese değer verir. Vatandaşlardan hiç kimseyi dışlamaz. Çünkü o; “insan bilmediğinin düşmanıdır” sözünü çoktan öğrenmiştir.
Şehrin delisi cesurdur. Hatta hizmet hususunda gözü karadır. Mesai kavramına inanmaz. Şehirde bir işsizin, bir yoksulun var olmasını kendi hatası olarak görür.
İşe başladığı gün, sizden veya bizden demeden herkesi hizmet kervanına davet eder. Herkesin bilgisinden, tecrübesinden istifade yoluna gider. Herkesi kucaklar. Şehrin her ferdini “hizmet” şemsiyesi altına toplar. Yaydığı sinerji herkese yansır. Şehre hizmeti, artık herkes için ortak bir dava haline getirmiştir.
Bütün kavgası, daha çok hizmet diye kendisiyledir. Tembellere, asalaklara ve yağcılara fırsat vermeyecek kadar zekidir. Şehrin üç kuruşu için yollara düşen, ter döken, milyarları kendi reklamı için değil, yollara, sulara, sokaklara harcayandır şehrin delisi…
Mahallelerin nabzını tutabilen, alkolsüz, sigarasız, ganyansız, lotosuz bir şehir kuran, gençleri şehrin sevdalısı bir sporcu olarak yetiştirendir.
Aldığı görevin vebalini iyi anlamış, harcamalarında şeffaf, kararlarında katılımcı, müşfik bir insandır. Vatandaşın acılarını ve sevinçlerini paylaşır.
Şehrin delisi, şehrin elli yıllık ufkunu görebilen, ona göre planlamalar yapabilen, çocuklara daha iyi bir şehir bırakmanın sorumluluğuyla hareket edendir.
Şehrin delisi; şehrin insanını maddi ve manevi alanda yetiştirebilendir. Buna ŞEHRİN DELİSİ derler. Siz isterseniz, Belediye Başkanı, isterseniz mahalli büyük deyin. Hiç fark etmez, nihayette yaşadığı şehrin lideridir. Yani; şehrin delisi…
Yazıyı bitirince; “işte bizim aradığımız deli bu “ dediğinizi duyar gibiyim.
Çünkü ben de aynı şeyi hissettim.
Şehrin delisini aramaya devam. Elbette biri bulunur.
Bu kadar akıllı arasında…
[email protected]
