Günümüzde 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü ne yazıkki doğuş amacından saptırılıp, nerdeyse ticari bir meta haline dönüştürülmüş durumdadır. Oysa ki dünyanın dört bir yanından gelen bazı haberler yıllar evvel zor çalışma koşullarını protesto eylemleri sırasında öldürülen kadınlar gibi hemcinslerinin yıllar sonra zor koşullar altında yaşamlarını sürdürdüklerini, her tür şiddette maruz kaldıklarını gösteriyor. Her kadın bu ‘özel’ gün de teşvik edildiği üzere sevgilisinden bir hediye alamıyor ya da yemeğe götürülmüyor!
Cakarta Kadın Dernekleri Yasal Yardım Vakfı’nın Uluslararası Kadın gününde yaptığı açıklamaya gore Endonezya’da kadına şiddet tırmanışa geçmiş durumda.
İşin en acı yanı ise kadınlar şiddeti en yakınındaki kişilerden, eş yada erkek arkadaşlarından görmekte. ‘Kadınları koruması gereken yakınlarının şiddete maruz bırakması bir alarm olarak olarak algılanmalı’ diyen Dernek yasal düzenlemenin bu kişileri de içine alacak şekilde yapılmasını talep etmekte. Her ne kadar 2004 yılında Kadının Ev İçi Şiddetten Arındırılması adında bir yasa çıkarılmış olsa da burada kayıtsız evlilikler ve erkek arkadaştan gelen şiddet kapsama alınmamıştır, bunlar da büyük sorun oluşturmaktadır deniliyor.
Yakınlarından şiddet gördüğünde en zor şeyin tanık bulmak olduğunu, polisin bunu bildiği halde illa da tanık isteyerek ceza sürecini zorlaştırdığı ifade ediliyor.
Dernek Sözcüsü Rianto ‘Göçmen, işci kadınlar, hizmetçiler, köy kadınlarına ulaşarak kendilerini şiddet konusunda aydınlatıyor ve yasal haklarını öğretiyoruz ayrıca Kitle İletişim Araçlarını kullanarak kampanyalar yapıyoruz, Kadınların maruz kaldığı şiddetin sonlandırılması yanında, korunmalaı için de medya ve dini kuruluşların yardımlarnı istiyoruz’dedi.
Sevgililer gününde de Cakarta’daki Monas Parkında kadına şiddet protesto edilmişti.
