Galiba Erdoğan’ı durduracak bir güç yok.
Belki var da, henüz keşfedilmiş değil.
Ne bileyim, belki bu güç bir yerde pusuda bekliyordur.
İnsan ömründe 13 yıl çok uzun bir dönem.
Ülkemizin yaş ortalamasına göre, ömrün beşte biri veya altıda biri…
Azımsanacak gibi değil.
Erdoğan’la geçirilmesi gereken süreyi de hesaba kasarsak 17 yıl olacak.
Seçilmiş cumhurbaşkanının oturduğu koltuktan inmesi ve bir daha seçilmemesi halinde üstelik.
Bir beş yıl daha seçilirse…
Yani iktidardaki bir insanın yüzünü bu kadar uzun süre görmek haksızlık.
“İndirin o halde” demek kolay.
İnmiyor ve indirilemiyor ki.
7 Haziran 2015’de, AKP’den 258 milletvekili seçildi.
Bu milletvekilleri, ne yasa tasarısı, ne genel görüşme, ne kapalı oturum, ne kanun teklifi konularında “ siftah” yapmış değiller.
Galiba sadece yemin ettiler ve üç aylıklarını aldılar.
Şimdi tekrar seçime.
Allah aşkına 258’inden sadece biri çıkamaz mı?
Biri çıkıp da “ Hoooooppppp” diyemez mi?
Diyemiyor.
Aslında bu kelimeyi Başbakan gibi duran, Ardoğan’ın kankası Davutoğlu’nun söylemesi gerekir.
Nerdeeeee.
Tamam Davutoğlundan umut yok.
Peki sade bir milletvekili aransa bulunamaz mı?
Veya kendiliğinden öne çıkamaz mı?
Çık ve de ki: Ey Cumhurbaşkanım, bizler AKP’nin seçim kampanyasında canımız bahasına çalıştık ve seçildi. Tamam çoğunluk sağlayamadık, seni başkan yapacak kadar milletvekili yok. Peki bizlerin günahı ne?”
Hepsi bu.
Aslında bu, demokratik bir hak.
Gerçek demokrasilerde böyle bir halt işlense, adam kalkar “Hooop “ der ve ekler:
“Meclis senin babanın çiftliği değil. Ben buraya seçildim, sürem dolmadan bir yere gidemem”
Olmadı mı?
Basar istifayı.
Ve bir ilk’e imza atar.
Belki de taş yerinden oynar.
“Belki” diyorum.
Demokrasi işe yaramıyor.
Müesses nizam, “hazırol” da.
Asker, esas duruşta.
Sandıklar sessiz.
Peki, 1 Kasım 2015 gecesi ne olur?
Bunu kestirmek zor.
Eğer bu seçim tekrarından da aynı sonuç çıkarsa ne olacak?
Kim “dur” diyecek saray sakinine?
Kim?
.
