Ergenekon adı verilen ve Türk Gladio’sunun bir kanadında yer alan sanıkların yargılanmaları devam ederken, Susurluk skandalının kamuyounun önüne konması çok isabetli oldu.
İsabetli oldu çünkü Susurluk iddianamesinde yer alan eski parlamenter ve İçişleri Bakanı Meğmet Ağar’ın, hala ifade vermemesi kafalarda Ergenekon’un da sonuçsuz kalabileceği ihtimalini güçlendiriyor.
Ağar hiç bir zaman doğruları söylemedi.
Yargıç karşısında, devletin kendisine verdiği görevleri yerine getirdiğini söylemekle iş bitmiyor.
Zaten Ağar’la da iş bitecek gibi değil.
Daha derine inmek gerek.
Peki, daha derin nedir ve eksiklik nerde?
Dünyayı yeninden keşfetmeye gerek yok.
Geri kalmış bir ülke olarak zaten 1946’dan beri Batı ülkelerini taklit ediyoruz.
Kanunlarını aynen alıyoruz.
Kalkınma modellerini benimsiyoruz.
Kapitalist sistemi onlardan daha fazla savunuyoruz.
Peki Batının Gladio’su için uygulanan yöntem ve sistemi neden taklit etmiyoruz.
Bırakın taklidi, bir kısmını uygulasak yeterli olacak.
Mesele dokunulmazlıklar konusu.
Ergenekon’un siyasetci ayağı eksik.
Bu eksikliğin ortadan kalkması geçmişteki karanlık, üstü örtülü olayların ortaya çıkarılması için dokunulmazlık zırhının delinmesi, ya da tamamen kaldırılması şart.
İtalya bunu yaptı.
Esk yeni demeden yüzlerce parlamenteri, olayın bir ucuna dahi bulaşmış olsa da, hemen yargıcın karşısına çıkardı.
Mağdur olanlar da oldu, ceza alıp hapse atılanlar da.
Ama “Güçlendirilmiş İtalyan Savcılar Ordusu”, kuru-yaş demeden siyasetcileri sorgulamaktan geri kalmadı.
İtalya sonucu parlamenterlere, bakanlara eski başbakanlara “dokunarak” almasını bildi.
Bana gore Susurluk’ta yargıç karşısında sonunda çıkarılması başarılan Ağar’dan çok şey beklememek lazım.
Ağar, “ağır abi” rölünde olduğu sürece, tek kelime ile geçmişteki suç ve suçlular orta çıkarılamaz.
Ergenekon’un siyasetci ayağı, bağımsız yargının önüne çıkarılmadığı sürece de Türk Gladio’sunun ve ülkenin geçmişindeki pisliklerin temizlenmesi ne yazık ki gerçekeşemeyecek gibi.
Yine karamsarlık çöktü içime.
Yanlış mı düşünüorum?
