Yerel halkın içinde yaşadığı koşulları konu alan bir belgesel film çekmek üzereydiler.. Yanlarında Papua Özgürlük Hareketi yanlısı 3 kişi de bulunmaktaydı.
O tarihten itibaren mahkemeye ne zaman çıkacaklarını bilemeden yaklaşık 3 ay süre tutuklu kaldılar. Bu arada 5 yıla kadar hapis istemi ve 41 bin USD para cezası söylentileri çeşitli basın organlarında dolaştı durdu. Endonezya Gazeteciler Birliği (AJI) ve Basın Konseyi gazetecilerin serbest bırakılması için elinden geleni yaptı, eski başkan SBY’ya sürekli hatırlatıldı ama kısa sürede sonuç alınamadı.
Fransız gazetecilerin tutuklanma sebebi bölgede gazetecilik yaptıkları, film çektikleri halde basın vizeleri olmayışı idi. Normal turist vizesi ile Cakarta’ya inmişler ve oradan da Papua’ya geçmişlerdi. En kolay yol buydu. Çünkü Papua’ya basın vizesi almak neredeyse imkansızdır. Halbuki 1 aylık turist vizesini kapıda kolayca almak mümkündür. O yüzden bir çok basın mensubunun çareyi ülkeye turist vizesi ile girmekte bulduğu söylenir!
Reuters, Agence France Press ve Associated Press gibi Büyük Uluslarası Haber Ajansları bile vize için başvurduklarında 1 yıldan önce alamazlar Papua vizesini. Turist vizesi ile ülkeye girip gazetecilik yaparken yakalan ilk basın mensupları onlar değildi elbette.2010 yılında başka bir Fransız gazeteci Baudoein Koening de yakalanıp sınır dışı edilmişti.
Halbuki onun basın vizesi vardı ve yalnızca özerklik yanlısı bir grup öğrencinin protestosunu izlemekteydi.
Geçen yıl Bali’de aynı şekilde turist vizesi ile girip haber yaparken yakalanan iki Avustralyalı gazeteci sınırdışı edilmişti.
Bu şekilde suçüstü yakalanma olaylarındaki prosedür gazetecilerin sınırdışı edilmeleri şeklindeydi. Ancak Fransız gazetecilerin şansıszlığı önce yakalanmaları sonra da gözaltına alınmaları oldu.
İki Fransız gazeteciye de aynı prosederün uygulanması istendi. Hemen sınırdışı edilmeleri gerekiyordu ancak onlar yargılanana kadar gözaltında kaldılar.Yaptıklarından dolayı pişman olduklarını söyleyip, af dileseler de kâr etmedi.
Geçtiğimiz günlerde nihayet mahkemeye çıkarıldılar ve 1 hafta süren gergin duruşmaların, korkulu anların ardından neyse ki korkulan olmadı. Beş yıl yıl hapis istemi 2,5 ay hapis cezası ve 200 USD para cezası ile sonlandı. Hakim tutukluların gözaltındaki iyi hallerini ve pişman olup özür dilemelerini de hesaba katarak cezayı gözaltında geçen süreye saydı ve hemen tahliye edilip sınırdışı edilmelerine karar verdi.
Her iki gazeteci de bir an önce evlerine dönmek istediklerini söylediler ve arkalarına bakmadan Papua’yı terk etmiş olmalılar.
Davanın, ceza olarak 5 yıl isteyen savcısı “diğer yabancılara örnek olsun, ders alsınlar diye en yüksek cezayı istedik” demişti. İstediği olmadığı için hayalkırıklığına uğramış olmalıdır ancak bu olay gazetecilere ders olur mu bilinmez!
Uzun yıllar Hollanda ‘nın Kolonisi olan Papua’nın egemenliğini 1963 yılında alan Endonezya, 1969 yılında yapılan şaibeli bir referandumla yönetimi tamamen eline geçirdi. O tarihten beri ayrılıkçı hareketlere karşı son derece hassas. Hükümet, İnsan Hakları Örgütleri, gazeteciler ve bağımsızlık yanlısı eylemcilerin adaya ziyaretine kısıtlamalar getirmekte. Papua’daki Bağımsız Papua Örgütü ise yıllardır Endonezya’dan ayrılma yolunda egemenlik kavgasını sürdürmekte. Yerel ve Uluslarası Basının “Hükümet Papua’da ne gizliyor, neden basına zor vize veriyor” sorusuna, resmi görevlilerden gelen yanıt “Yabancı Basın, Bağımsız Papua Harekâtını desteklemek için “yabancı elementlere” yardım edebilir” şeklinde oluyordu.
Başkan Jokowi seçim kampanyası sırasında hem Papua’nın bölgesel gelişimine öncelik vereceğine, hem de Papua’yı gazetecilere açacağına dair söz vermişti. Önümüzdeki günler bu sözlerin yerine getirip getirilmediğini gösterecek.
