Kocaman köyün;
Küçücük bahçesindeyiz hepimiz.
Ama kalın çitler var aramızda;
Kimimiz bahçenin tutsaklı gülleri,
Kimimiz güllerin yaban otları,
Kimileri de kardelenlerimizi yiyen;
Tarla fareleri !
Nerelisin Güldünya?…
Küçücük bir köyün kanlı geleneğinde;
Bir yabancı mı,
Yoksa senin de merak ettiğin,
Asırlar öncesinden unutulduğun dünyada;
Bir yabancı mı?..
Yaşam yerinden kopardılar seni…
Kadınlığını içinden söküp aldılar,
Daha öncesi de çocukluğunu…
22 yaşındaydın…
Belki de bir sevdalın vardı?!
Geceleri kanaviçe işlerken,
Kimbilir neler düşlerdin…
Çeyizine koyduğun her dantelin,
Oyan, göz nurun…
Gelinlik düşlerin…
Baban ve kardeşlerin;
Belinde kırmızı kurdeleyle,
Mutlu beyazlıklar içinde,
Kınalı ellerinle…
Uğurlayacaklardı…
Bebeğine niye Umut adını taktın Güldünya?
Sana verilmeyen yaşama
Umut’la sarılmak için mi?
Umut’un karnında büyüdükçe
Törenin de öfkesi büyüdü!..
Kardeşlerinin ellerine kan bulaştı
Kurban olarak senin kanın!!
Giydiğin beyaz
Kefenin…
Törenin kurbanı Güldünya…
Toprağa bile seni saklayamadılar.
Beceremediler…
Utanç duvarlarıyla sardılar kefenini…
Karındaşların,
Birlikte oynadığın,
Sarılıp yattığın
İki erkek kardeşinle
Ölüm yolculuğuna çıktın…
Karnında ‘umudun’…
Ölümün ne zor oldu!!
Vurdular yüreğinden seni…
Soluk aldın… Bir umut…
Durmadı törenin kanlı elleri!…
Yüreğinden öldüremeyen kardeşlerin
Beynine sıktı kurşunları!!!
İtiraf etmeliyim Güldünya:
Ben de suçluyum senin düşlerinin parçalanmasında,
Bedeninin yok edilmesinde…
Daha kimler suçlu bir bilsen?!
Yasalar da koruyamadı,
Medeniyet de unuttu seni…
İnsanlık sevgi yerine
Nefret tohumu ekti
Topraklarına…
Kadın örgütleri de fırladı önce,
SONRA GİTTİLER?..
Hepimiz kendi bahçemizle ilgilendik:
Bize benzemeyenlere,
Ağzı laf yapamayanlara,
Okulları olmayanlara,
Dikenli tellerle çevirdik bahçemizi.
Güldünyalar zaten ölü doğdular,
MİLYONLARCA KEZ!!!
Katilleri de binlerce yıldır beslendiler
Gericilik zehriyle…
Neden köprüler kurulmuyor
Yollar yapılmıyor
Ulaşmak için GÜLDÜNYALARA?
Törenin çocuğu Umut büyüyor Güldünya…
Adına şarkı bestelendi,
Güldünya…
Yasak Şarkı…
Şimdi başka Güldünyalar ölmesin diye
Yarışma düzenleniyor;
‘Güldünya’ya mektup var’
Af örgütü düzenliyor,
Af örgütü…
Umut’un yaşıyor Güldünya …
Yarışmanın galibi:
Sen;
Sen oldun
GÜLDÜNYA
