Gençler, bizi affedin

Adam gibi adam dedikleri,  gençlik yetiştirmek istiyoruz.
Bunun için ne gerekiyorsa yaptığımızı da iddia ediyoruz. Okullar açtık, defalarca eğitim seferberlikleri başlattık ve bitirdik. Eğitim müfredatımızı okuyun, parlak cümlelerle dolu.
    
Peki, ya sonuç?
    
Yıllar öncesi…Katılır ya da katılmazsınız ama, gençlerde,  ezberlerimizi bozan yeni ve farklı fikirler görüyoruz. Burada önemli olan fikirlerden ziyade, gençliğin ülke meselelerine ilgi duyması, bunları tartışması, farklı şeyler söylemeleri idi. Aralarında, elbette yanlışlar, aşırılıklar vardı. Fakat, istikbalimizi teslim edeceğimiz gençlik, düşünüyor, problemlerimizle ilgileniyordu. Belki de, sabır gösterilseydi, fikirler zamanla yerlerine oturacaktı. Gençlik idealistti, heyecanlıydı. Bu yapılacağına, farklı değil, tamamen karşı bir gençlik türetildi. Fikir tartışmaları yerine kaba kuvvet öne çıkarıldı ya da yönlendirildi demek daha doğru olacaktır.
    
Bu gençlikten hep şikayet ettik. Sonunda filmi bir yerinden kestik. Ülke uçurumdan döndü denildi.
    
Gençler, yemeli, içmeli ve keyiflerine bakmalıydı. Ülke meselelerini zaten başkaları düşünüyordu. O kesimler, gençliğin ve hatta halkın yerine de düşünüyordu. Kimsenin başka şeyler düşünmesine gerek yoktu.
    
Şimdi, durum nedir?
    
İdeali olmayan, paranın her şeyi çözdüğüne inanmaya başladığı için, her nasıl olursa olsun,  çabuk köşe dönmeye çalışan, kafası boş ve doldurulmaya müsait, hayatında değer vereceği paradan başka bir şeyi kalmayan gençlik çıkmadı mı ortaya?
    
Pop star ve benzeri programlara gençliğin akın etmesi, sadece müzik sevgisinden mi? Kişiliklerini ayaklar altına alması sadece müzik adına olabilir mi?
    
Şimdi de, bu gençliği eleştiriyoruz.
    
Öte yandan, kapkaç, terör, mafyalaşma eğilimi gençliği tehdit ediyor. Arkadaşlarıyla oyun oynaması, gezmesi gereken çağdaki çocukların elinde silah adam öldürmeleri,  artık aklımıza başımıza almamıza ve düşünmemize sebep olmalı.
    
Bu gençliğe ne oluyor diye,  birbirimizin yüzüne aval aval bakmaktan, bu gençlik nereden çıktı diye saf saf düşünmekten vazgeçmeliyiz.
    
Bir yerlerde bir bataklık var. Biz onu aramadıkça ve bulmadıkça ve de kurutmadıkça, bu işin sonu gelmeyecek gibi görünüyor.
    
Sadece, iyi bir eğitim müfredatı yazmakla ve okullar açmakla bu işin olamayacağı artık anlaşılmalıdır.
    
Bir  zaman gençlik, şöyle veya böyle bir ideal  sahibiydi, halkının dertleriyle  ilgileniyordu. O idealist yönleri, yok edilmeye çalışılacağına doğru kanalize edilebilirdi.
    
Kazandık mı kaybettik mi?
    
Ah gençliğim vah..
Sana karşı nerede hata yaptık?
Senden özür dilesek, yeterli mi acaba?
Bizleri,  affeder misin?


 [email protected]

697060cookie-checkGençler, bizi affedin

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.