Gölgeler … Suretler… Asıllar…

Koca bir hayat…

Baş edilemez sanılan anlar…

Nasır tutan hisleriyle insanlar …

Dağsız…

Uzak…

Kardan kış…

Kardan adam, kardan kadınlar…

Uzaklara kaçılmış yalnızlığın,

uzaklardan çekilmiş kalabalığın,

karın kışın soğuğun, ilacın…

Hallaç pamuğu gibi etrafa savrulan umutların…

Bahar bekleyişlerinin dondurduğu

katı ve sıvı ve gazsal şeyler…

Gölgeler… Suretler… Asıllar…

Nefes mesela… Sevinç gibi… Sonra ‘kader’ dedikleri…

Ve hırçın bir rüzgara bile tutunmayı başarabilen,

insanca, kolayca, ölümsüzce… Sevgileri…

Anlamakta güçlük çekilen bunca hikayenin vardığı yer yine…

Bulunamaz kelime, kurulamaz cümle…değil…

Elbet bulunur kelime, elbet kurulur cümle,

varılacak yere ulaşamama olasızlığı olmaz ise.

Hep bu yüzden her dalgada yeniden yüzmeyi öğreniş…

İpleri bıraktığın an…kader…

İpsiz sapsız…eller…

Sonra onca olup bitenden,

hiç bir şey olmamış gibi sıyrılıveren,

susmayı-konuşmayı-sevmeyi erteleyen,

nasır tutan hisler…

Evsiz adamlar, kadınsız evler…

Bu gün hayat;

gıpgri bir sonbahar sabahı,

Karaköy vapurunda martılara simit atıyor…

Biraz sonra dalgalar,

yıkıp yıkayıp geçiverecek

baş edilemez sanılan anları …

Ne hazin ki bu patlayan

aslın değil suretin artık dalgaları..

Karlar eriyor ışıkla,

gölgeler kayboluyor karanlıkta…

Sureti aslından büyük insanlar…

Eriyip kaybolan insanlar

Eksik hesaplaşmalar ….

Hepsi bir arada ve hiçbirisiz….

Gölgeler … Suretler… Arkası yalanlar…

lar…lar…lar….

Mutluluklar da mutsuzluklar da,

Aranmadan beklenmeden durmadan

Yanındaki kim ise

aslolan ‘O’nlar….

Bugün hayat,

Koca bir hayat…

Peki yarınlar?..

[email protected]

1604420cookie-checkGölgeler … Suretler… Asıllar…

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.