ayrıcalıklı kesimlerin çıkarına hizmet etmekteymişsin, aman ha aldırma! Sakın ola ki özgürlükçü değerlerin savunucularına kulak asma, sen beni istemelisin, ben ki öyle muhtacım sana, al senin olayım, yaşamı senin ışığında yeniden kavrayayım. Gerçeklerin senin istediğin yarısına bakayım, diğer yarısını özenle seçtiğin görüntülere kurban ederek gizlemekteki başarına hayran kalayım. Göster bana, neyi istersen, ama neye bakarsam bakayım senin görüş açından bakayım, zira düşünmeye gücüm yoktur, bırak da senin yaydığın ideolojilere yaslanayım.
Hadi gel Global Medya Amca, yetmez bana yerli sermayenin gücü, sen de katıl aramıza, ne de hoştur senin kültürel bombardımanının etkisinde yaşamak, gel aç ufkumu biraz, daraldım bizimkilerin dar kalıplarında. Gel de yeni boyutlar kazandır “haber” programlarımıza, ben senin emperyal ürünlerini huşu ile izlerim, şimdi uzaksın ya bana, çekinme gir içeri, yakından ve doğrudan değsin beynime ellerin!
Hadi yönlendir beni, uyuştur beynimi, korkarım amansız bir şekilde ilerlemekteyim aykırılığa, ne olur durdur beni, istila et zihnimi, kurtar beni “başkaldırı” dürtümden, boğ beni karanlığında, sakın korkma “unutuluş ve gözden düşüş “ günü gelir de gerçek çıkar aydınlığa. Sen yeter ki kal benimle, izin ver tılsımından yararlanayım, sağaltıcı terapine kapılayım, hadi parçala eleştiri yetimi, senin arzularının peşinde itaatle uyumlanayım.
Hadi ikna et beni, ait kıl kendine, sorgulamayı unutup sana koşullanayım, korkmaktayım kendim olmaktan, giydirip üniformayı üstüme kat beni geneline, herkes gibi olarak korunayım, yeter ki kabul göreyim görmezden gelinsem de. Ama yoksun kılma beni, al beni de içine, bazen sokakta mikrofon tut bana, bazen stüdyonda konuk olayım, ama kalkışırsam tartışma ve karar sürecine gerçekten katılmağa sindir beni anında kukla “bilim adam”larınla. Dillendir beni hadi, ama izin ver de sadece senin sözcüklerinle konuşayım.
Hadi atalete at beni, suskun kalayım, seviyorum haberleri “sahneye koymanı”, eksik etme “canlı yayın” senaryolarını. İnsan dramlarını ne kadar çok “gösterdiğine” ama ne kadar da az “aktardığına” takılmayayım. Yeniden yarat beni, illüzyonik sanatsal değerlerinle popüler olayım, bana dönsün ışıklar, mekanik alkış sesleriyle kamaşayım, parlat beni ne olur reytinginin cilasıyla, hep boyalı kalayım. Hadi nesnesi yap beni yönlendirmelerinin, yüzeysel kıl, görünenin ötesine bakmayayım, hayatı sadece senin ürettiğin “çağrışımlar” düzeyinde algılayayım.
Hadi mutlu et beni dalayım hülyalara, bol spor bol eğlence ver bana tarifsiz hazlara kapılayım. Özgürleşme olanaklarımı gasp et, zihinsel tutsaklaşma olanaklarımı artır, hep sana inanayım.” Halka inmek” ve “halkla bütünleşmek” şiarını unutma, sal üstüme yozlaştırıcı müziklerini sarhoş olayım. Ne önemi olabilir gerçekte olanın, gösteridir aslolan, zaten gerçek dediğin sadece bir “sunum” meselesi değil midir ki yani, hadi savaşı bir “havai fişek gösterisi” gibi sun bana, yüreğimi acımaktan kurtarayım. İğdiş et duyarlılığımı, akla uygun kıl beni, tatlı bir sevda halinde yaslayıp başımı göğsüne meşruiyetine destek olayım.
Hadi manipüle et beni Global Medya Amca, sil belleğimden senin yarattığın “yoksun ve yalnız insan” imgesini, sar beni alımlılığınla istediğin gibi olayım, yönlendirilmenin verdiği hazza dalıp sıradan ve itaatkar bir yaşantının o sersemleten global uğultusunda susayım, susayım, susayım.
