Hayran kaldım

Dostlukları olumsuzluklar zedeleyebilir. Dostluklar bazı insanlarla zedelense de kökten yıkılmaz,  . Sizin hiç ummadığınız şekilde kucak açan insanlara, kızma hakkınız olmaz insanların.
Değer yargılarımıza göre haklı insana selam verilir, eli öpülür,  yemeği yenir, suyu içilir, gönülde yeri her zaman vardır.
Hele bu sizin sevdiğiniz; sevdiğinizde yaşça sizden büyükse, hürmetimiz artar. Saygımızı en güzel şekilde gösteririz.
Kırgınlık olmaz dostlar arasında, neden olsun ki, yanında da, arkandan da doğruları konuşuyorsa, bu tür insanlarla her zaman görüşülür. Kırgınlık olmaz bu iki kişi arasında.
Belki aynı ilçede doğmamış, aynı meslek grubundan da olmayabilirsiniz. Bu tür ikinci unsurlar çok önemli olmaz.
Burada dostluğun vefası üzerinde konuşmak isterim. Hakikaten insanlar zorunlu olarak ta olsa görüşemediklerinde alınabiliyorlar.
Hepimizin hayatında sıkıntılı ve yatıştırılmaya ihtiyaç duyulan anlarımız olmuştur. Arada kim kalmıştır burada?
Kişilerin arasını bulabilir miyim diyen/ diyenler? Hiç suçları var mı bu kişilerin? Asla yok. Ama o an dostlarınıza acaba kötü söz mü söyledim dediğiniz anlar olmuştur?
Toplumda sözü geçen kişilerin iki kişinin arasının düzeltmede etkili olurlar. Arabulucu dediğimiz kişiler maalesef ummadıkları sözde duyabiliyorlar.
Hayatta dostluk kadar değerli duygu yoktur. İnsanın kederini, sıkıntısını, öfkesini sadece böyle etkin kişiler hakkından gelebilir.
Arabulucu kişilerin hayat tecrübelerini dinlemeyi çok severim. kendime idol edindiğim değerli büyüğüm var. Tabi ki herkes ben gibi düşünecek diye mevzuu yok.
Arabulmaya gittiği birisi bu benim örnek aldığım kişiden biraz uzaklaşmış. Uzaklaşma sebebi, başka konu olmasına rağmen, arası bulunacak kişi nedense,  uzak durmaya başlamış.
Hiç yere evine gittim de,  acaba çok sevdiğim dostumu incittim mi der dururmuş? Olaya bayramın ilk günü örnek aldığım kişiyi ziyarete gidince şahit oldum
İki dostun muhabbeti bu kadar mı zevkli olur rabbim dedim? Kıskanmak helal olsa kıskanacaktım. Kıskançlık dinen yasak olduğundan kıskanmadım.
Bana hayatta yeni konu öğrettiği için büyüğüme teşekkür ettim. Evet, şimdi konuşmaya aracı olmaya sebep olan kişi aldı sözü.
Dost oldukları için çok doğal konuşuyorlar. Ha dedim dostlukta resmiyetten öte konuşuluyor, seviyeli olarak.
Ağabey dedi ben sizin kalbinizi kırdıysam özür dilerim. Çünkü o günler gerçekten zordu, çünkü sıkıntı büyüktü. Ama şimdi şükür pürüz ortadan kalktı.
Bu gün babamdan sonra, ilk sana geldim, bayramlaşmaya dedi. Tercihin büyüklüğü çok önemli. Babasından sonra ağabey dediği kişinin ağırlığındandı ziyareti. Dedim ki, bunun için bu insan çevrede seviliyor.
Özür dilemeye gelen arkadaşa sormak için sabırsızlanıyorum. Değerli insanla nasıl samimi oldun diye?
Dostum dedi büyükle büyük, küçükle küçük olur,  ayrıca insanlara hizmeti ibadet bilir. Nasıl yani dedim?
Şimdi dostum yöneticiydi. İşim düştü kendisine, idarecisi olduğu kurumdan temin edilecek evrak vardı.
Kendim gidip almam gerekirken bak ne yapmış biliyor musun? Benden büyük olmasına rağmen evrakı almış, hazırlamış. Vakit çok kısıtlı olduğundan hatta bildiklerini de yazmış ve hazırlamış.
Bu evrak konusunda ki tutumu çok hoşuma gitti. Ve böylece köprüleri kurdum.  Demek dedim hiç büyüğüm demeden taa ayağına kadar getirdi mi dedim?
Şaşıracak ne var? Onun için seviliyor dedi. Doğru dedim,  insanlar menfaat peşinde koşarken, örnek insan hiç maddiyat düşünmüyor.
Benden çok severim arkadaşımın dostunu. Çünkü çok kıymet bilen birisi. Nankör değildir. Kral çıplak deme cesareti her zaman vardır.
İletişimi hep dengelidir. Toplumun içinde olduğundan akıllı davranır. Olayların sonuçlarını görebilir.