Şimdi arınma zamanı

Çok yol gitmeliyim, değişik yerler görmeli, değişik havalar solumalıyım. “Ulusalcı tezgah”ın ülkeyi sürüklemek istediği cehennemi işaret etmek gayreti ile bu çevrelerin akıllara ziyan hezeyanlarını takip ederken bile kirlendiğimi düşünüyorum. 
Hepsi yalanmış, koca bir yalan!
Bu yalana karşı öyle bir tokat indi ki, sonunda saçma sapan senaryoların yüzündeki maske yırtıldı.
22 Temmuz’da muhtıraları ret eden bir isyan yükseldi sandıklardan.
22 Temmuz akşamı sandıktan büyük bir kararlılıkla çıkan milletin ittifak ile rahata erdim. Yalnız olmadığımı, milyonların coşkulu tezahüratlarını gördüğümde halkıma olan muhabbetim haklı bir nedene yaslanınca üzerimdeki kir pas bir anda temizlendi, pırıltılı bir dünyaya dönüştü.
Aydınlık, berrak bir güneş doğdu 23 Temmuz’da.
Uygarlığa, gelişmişliğe, insanca yaşama açılan bir perde…
Halkı sağmal bir inek gibi görenler hüsrana uğradılar.
Aziz Nesin’e atıfla, “Türk milletinin şu kadarı aptalmış” demeyi değerlendirme sanan ahmaklar diledikleri gibi dövünüp sağa sola sataşabilirler.
Şimdi yola düşme zamanı. Uzaklarda beni çağıran dostlarım var, uçsuz bucaksız gökyüzünün altında masmavi uzanan denize bakıp kederlenmek, coşmak, mutlu olmak istiyorum…Arınmak için kendime zaman tanımam gerekecek. Dilleri seviyorum, dinleri seviyorum, kültürleri seviyorum. Her kim ne üretmişse saygın buluyorum. Hiçbir komplekse kapılmadan, kimseyi küçümsemeden, kendimi ezdirmeden yaşamak istiyorum. Türkiye, yeni ufuklara yöneliyor. Herkeste bir heyecan ve geleceğe duyulan güven duygusu var. Bunu yaşattığı için sanık sandalyesine oturtularak aşağılanan halkıma binlerce selam olsun…