Ilk alip verdigimiz nefesten son nefesimize kadar yasayacagimiz her seyin , kaderimizde yazili olduguna inanirim . Isimlerimizin kaderimiz olduguna da inanirim . Latince Hocam, Sina KABAAGAÇLI ‘ dan ögrenmistim bu cümlenin Latincesini , ” Nomen est omen ” yani ” isimlerimiz kaderimizdir ” der .Güzel insanlar birer birer gittiler , geride güzellikler biraktilar … Sina Hocam , ögrencilerine isim takmaya bayilir ve onlara çogu zaman , kendi taktigi isimle hitap ederdi , mesela bana ” Carmentriste ” derdi , ” hüzünlü sarki ” demekmis … Kendisinin Ada’ dan arkadasi olan müzisyen – bestekar hocam Yavuz ÖZÜSTÜN derdi ki , ” sandalla denize açildigimizda , Sina kendisine mektup yazardi , ada’ ya çiktigimizda postaneye ugrar , kendi adresine gönderirdi , kendi mektubu eve gelip okudugunda ise , çocuk gibi sevinir , mutlu olurdu ”…Yalnizlik , kendini bana hatirlattiginda , böylesi insani hatiralar gelir aklima , kendimi cesaretlendiririm , kendime bu hatiralari kandil gibi yakar , onlarla aydinlanirim …
Yeryüzüne ” merhaba ” diyen herkes , kendi kaderini yasar . Dogar dogmaz söylenilen ” ilk söz ” , anlasilmaz bir aglamadir , her dilde, her dinde , her irkta… Yani ilk isyan gibi aglayis , gerçek bir demokrasi içerir .Ömür boyunca bir demokrasi mücadelesi yasanir , ve herkes kendisinden sorumlu olarak , annesiz bir sekilde , yapayalniz gider, benim bu yaziyi yazdigim 2010 Haziran ayinda, hala meçhul sandigimiz yere… Kaderde bol miktarda keder vardir . Yeryüzündeki insanlarin çoklugu kadar çok yalnizlik vardir . Çogunlukla herkesin son nefeste söyledigi bir ” son söz ” vardir .Geçirdigi bir trafik kazasindan sonra hayatini kaybeden bir Italyan yazarin son sözü su olmus , ” ölüm zor bir sey degilmis ” demis …Son verdigi nefesine tanik oldugum , Türk bir rock ozaninin son sözü ” Alah-ü Ekber ” oldu , üstelik güçlü sesi bir fisilti gibiydi , giderek uzaklasiyordu ,baska bir yere dogru …
Kaderde vasiyet etmek varsa vardir da , vasiyete saygi gösterip , onu uygulayacak insanlar var mi kaderde , mühim olan bu …Mesela ,Chopen , yüreginin ülkesine gömülmesini vasiyet etmis , mesela ,Leyla GENCER , küllerinin Istanbul bogazina dökülmesini vasiyet etmis , ve daha ne çok degerli insan ,vasiyetlerini söylemistir , gerçekler yazilir ve yazdirilirsa eger, meraklilari da okur ve ögrenir …Nazim Hikmet RAN , Simavne kadisi oglu Seyh Bedreddin ‘ in destanini yazdi da , okuduk , çok sükür, ” Bedreddin kullarindan Börklüce Mustafa , çarmihindan bakti son defa ,” Iris Dede sultanim iris ” dedi bir , baska bir söz demedi … diye yazdi . Yüce MEVLANA Hazretleri ‘ nin son sözü ne idi acaba , ” GEL ” demis miydi yine , giderken …yine ASK ILE …,SEB- I ARUS ( Gelin Gecesi ) , yani Hazreti MEVLANA’ nin son nefesini verdigi gecede…
Tepeden tirnaga sevda , hasret , baris , hürriyet , yalnizlik , kader , keder ,ve hep umut dolu olan yüce sairimiz , Nazim Hikmet RAN , 1949 senesinde su siiri yazmis…Okudugunuz zaman , kendinizi ve baska insanlari düsüneceksiniz , yalniz olmadigimizi hatirlayacaksiniz …
Olamadigim yerlerde olabilmenin hasreti midir / bende bu keder / bu günesli kis günlerinde
Mesela , Istanbul ‘ umda köprünün üzerinde / mesela Adana ‘ da arasinda irgatlarin ,
Mesela , Yunan daglarinda , mesela Çin ‘ de,
Mesela , beni artik sevmeyenin basucunda .
Yoksa ,bir oyunu mu bu karacigerin ,
Yoksa , bir rüya mi düsürdü bu hale beni .
Yoksa , yalnizlik yine çullandi da üstüme ,
Yoksa , elliye dayadik da merdiveni , ondan mi ?
Bende bu keder , bende bu kederin ikinci fasli / ayaklarinin ucuna basip , geldigi gibi gider .
Yeter ki , bitireyim bu yaziyi ,
Yahut , uykum biraz düzelsin ,
Yeter ki , bir mektup gelsin ,
Yahut, radyoda bir haber …
Kaderi de , kederi de , yalnizligi da , hayal kurmayi da ve umudu da en güzel Nazim Hikmet RAN anlatiyor , çünkü ” yalniz yasayan ve seven bilir ” demisler …O, biliyor …Herkesin kaderi de , kederi de , bir baskasina teselli vermek içindir belki , çekilen acilarin tekrari , yeryüzünde hep varsa , umudun kendisi gibi ,acilar ve gözyaslari hür ise ,yeryüzündeki insanlara ” yalniz degilsiniz ” demek içindir belki …Kader ‘ e kim itiraz edebilir ki? Üç nefeslik ömür içinde zor olan , bize hep kisa gelen ” yasamak ” …. ölüm , bence de zor degil , gidenlerin hiç yasamamis gibi olmalari , ölümün uzak bir yerde , muhtemelen , güzel bir hayat yasatiyor olmasindan sebepdir , hiç dönen yok … bu yüzden kendimiz ve baskalari için hep güzellikler yapalim , önce kendimizi sevindirelim , sevmenin vermek oldugunu görecegiz ve paylasmanin güzelligini …
