saçlarını tarar sarkıtırım iki yanına düzgünce’ derdi. Anneannemin bembeyaz uzun saçlarına hiç kıyamadığını bilirdi.
‘KADIN ANNEM’ ne demek anlamazdım küçükken. Bu kibarlaşmış haliymiş , anneannem de annesini ‘GADINANAM’ diye çağırırmış. ‘Kadın’ kelimesinin kaba ve sığ bir kelime olduğunu düşündüğüm bir sırada, öğrendim ki KADIN olmanın ince ayarı annelikten geçermiş. Kadın olmak; evini, aşını, turşunu, reçelini, kocanı, yavrunu ve onların sırlarını ve paylaşılmazını içine katıp yoğurduğun ve yeri gelince pişirip hayat sofrasına koyduğun bir hamurmuş meğer…
Meğer kadın olmak; çokca sarılmak, çokca sevmek, nefreti unutmak, saygıyı korumak ve bir aile olmak adına kapatmakmış kapılarını tüm öfkelere ve tüm sıradan düşüncelere. Kadın olmak meğer anne olabilecek özellikleri taşımakmış anne olmadan da çok önce …
Annem; anneannemi ‘kadın annem’ diye severdi. Yüzünü ellerine değdirip değdirip çekti, son soluğunda… Ben annemi seyrettim yaşlı gözlerle. Öğrendim ki annelik; günü geldiğinde emekli olunup ayaklarını uzatacağın ve keyfini süreceğin bir iş değildir artık. Ömürboyu mesaisi sürecek tek iş annelik…. Ve böylesine büyük bir sorumluluğu almanın tadını annem yaşattı bana, bütün bildiklerini öğreterek.
Anneannemi bir sonbahar günü yitirdik, yıkadık pakladık uğurladık eller omuzda son yolculuğuna. Annemin kadın annesi yoktu artık.
Tek takipçiniz annenizdir hayatınız boyunca. Ne bir başka kadın, ne kardeş ne arkadaş, ne akraba… O; önünüzde uzanan bir hayatın çıkardığı tek fatura. Ve yetişkin olsanız da, gece bir bardak sütle kapınızı çalan tek bilek.. Hastalığınızda, sağlığınızda, başarı yahut başarısızlıklarınızda, kırgınlıklarınızda ve kaybedişlerinizde en çok ihtiyaç duyduğunuz bir koca yürek. Mutfağında pişen un kurabiyesinin, cevizli baklavanın tadını hiç bir lokantada asla bulamayacağınız en başarılı aşçı, en kuytu en güvenilir sığınak, en dirençli arkadaş, en beyaz en yumuşak en sıcak yanak… Ve rakibi olmayan bir yarışın tek koşucusu, çocuklarını kucaklayarak…
Annem için binlerce şey yazabilirim. Annem yorulmaz, annemin öfkesi uzun sürmez, annem hiç kin gütmez, annem…anneler… Ama biliyorum ki yetmeyecek hangi birini anlatsam…
Canım annem. Kadın annem. Çok yaşa emi sen…
Sibel Bengü
