Gittik, geldik.
Kuş misali derler ya, aynen öyle oldu.
Kanadalılar kış mevsimi gelince göçmen kuşlar gibi güneye inerler.
Biz ise güneyden kalkıp, kışın daniskasının yaşandığı Kuzey Amerrika’ya yolculuk yaptık.
İyi ki gitmişiz.
Noel’i, yılbaşışı, büyük kızımızın yaşgünü derken bir kaç önemli günü bir arada yaşadık.
İyi ki yaşamışız.
Biz Kanada’ya giderken ülkemizde çeşit çeşit açılımlar gündeme geliyordu.
Kürt açılımı…
YÖK’ün meslek liselilerin üniversiteye girişini kolaylaştıran açılım.
Ermeni açılımı.
Tabii sonradan ortaya çıkan “Kozmik Oda’ya giriş” açılımını da söyersek yanlış yapmamış oluruz.
Açılımları arkamızda bıraktık, bir ay süren Kanada açılımına adımımızı atarken Atatürk Hava Limanı dış hatlarında dakika bir gol bir misali Fransız Hava yollarının gazabına uğradık.
Meğer yurt dışı seyahatlerde bir kişinin iki valiz çıkarma hakkı bire indirilmiş.
“Bastırın 55 Euroyu” dediler.
Bastırdık 108 milyon TL’yi.
İki kişi, yani karı-koca üç valizle Paris’e, ordan da yedi saat uçarak Montreal’e ulaştık.
Paris deyip geçemeyiz.
Paris’e indiğimizde Charles De Gaulle havaalanında kaldığımız üç saat boyunca insanları gözlemleme imkanı buldum.
Havaalanında görevli zenci sayısının Fransız veya diğer beyaz ırktan fazla olduğunu gördüm.
Obama ABD’de, Afrika kökenli zenciler ise Fransa’da adeta iktidara gelmiş gibiydiler.
Günevlik önlemleri arttırılan hava limanında beyazlara tam bir “zenci” muamelesi çekiyordu gerçek zenciler.
Kimse sanmasın ki ırkcılık yapmaya çalışıyorum, tam aksine ben bu tablodan pek hoşlandım.
Yüzyıllardır ırkcılık yapan beyazlar açısından bakınca ben buna “men dakka-dukka” derim.
Türkçesi “ Alma mazlumun ahını, çıkar aheste aheste”dir. bunun.
Kökler dizisini nasıl unuturum.
Hele Köle İsaura’nın başına gelenleri (!)
Neyse, iyi ki daha fazla kalmadık Paris’te.
Beyazların yerlerde süründürülmeleri de pek hoş değildi hani.
Nedense bizi ya beyazlardan saymadı görevli zenci kardeşler, ya da acıdılar, bize hiç dokunmadılar.
Madam ve Mösyöler olarak gümrükten krallar gibi çıktık.
Sonra Montreal’e uçmak için hazırlanan uçağa alındık.
Fransız hostesler arasında nedense zenci yoktu.
Burada beyazlara karşı pozitif ayrımcılık yapılıyordu anlaşılan.
(devamı var)
