Kıbrıs Rum hükümeti, KKTC toprakları üzerinde hak iddia etmek için her yolu deniyor.
“Taş atmaktan kol yorulmaz” örneği en küçük bir fırsatı dahi değerlendirmeğe çalışıyor ve uluslararası örgütlerde bir kaşık suda fırtınalar yaratmaya çalışıyor.
Yıllardır Run Ortodoks Kilisesinin Kıbrıs’ın tümünü Rum idaresi altına sokmak ve Helen yapmak konusunda çevirmediği dolap, hazırlamadığı tuzak ve oynamadığı oyun adeta kalmadı.
2006 Eylül’ünde II. Hrisostomos Başpiskopos seçilmesinden sonra kiliseyi iyice Kıbrıs sorununun içine soktu ve son sözü söylemek konusunda önce Papadopulos’la sonra da Hristofyas’la adeta yarışa girdi.
Kıbrıs Rum Hükümeti destekli Kıbrıs Ortodoks Kilisesi, KKTC sınırları içinde kalan Kıbrıs topraklarını kilisenin malı addederek kendi yönetimi altında ruhani yönetim bölgelerine yani metropolluklara bölme yoluna gitti.
II. Hrisosotomos işe önce Sen Sinod meclisinden çıkardığı kararlarla Salamis (Konstantias) dini bölgesini Metropolitlik, Maraş (Arsinoe) ve Karpaz (Karpasias) dini bölgelerini de Piskoposluk olarak ilan ederek başladı
Sonra da Sen Sinod Meclisi bu bölgelerin başına Piskopos seviyesinde birer Metropol atadı.
Karpaz diyakozluğuna yani piskoposun yönetimi altında bulunan bölgeye, 2007 yılında Christophoros Tsiakas’ı, Maraş diyakozluğuna, 2008 yılında Nektarios Spyrou’yu ve Salamis ve Mağusa diyakozluğuna da 2007 yılında Vasileios Karajiannis’i atadı.
Karpaz Piskoposu Çakas’ın (Tsiakas) yaptığı ilk iş, KKTC hükümetinden gerekli izinleri almadan Karpaz bölgesine gidip Dip Karpaz köyünde ve Sipahi köyünde Noel kutlamasını bahane edip ayin yapmak oldu.
KKTC hükümeti de bu izinsiz ayine izin vermeyince de yaygarayı koparıp AB’ye koştular hemen ve Türkiye’yi ve KKTC’yi şikayet ettiler “işgalciler ayin yapmamıza izin vermiyor” diye.
Şimdi ayni oyun bir başka şekilde oynanmaya çalışılıyor.
22 Mayıs’ta Kıbrıs Rum tarafında yapılacak seçimlerde Karpaz’da yaşayan Rumlar köylerinde sandık açılmasını talep ediyor. Tabii bu onların isteği değil, Kıbrıs Rum Hükümetinin isteği.
Kendilerine izin verilmeyince de Karpaz (Rum) Koordinasyon Komitesi, Güney Kıbrıs’taki seçim sürecini izlemek amacıyla adada bulunan Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (AGİT) heyetine, Karpaz bölgesinde ikamet eden 237 Rum’un Güney’de yapılacak seçimlerde kendi bölgelerinde oy kullanamayacaklarını şikayet etti hemen.
Karayoluyla Karpaz’dan Larnaka’ya gidiş sadece 75 dakika. Oyunu kullanmak isteyen Karpazlı Rum, 75 dakikalık bir sürüşle Rum tarafına geçip oyunu kullanabilir ama gerçekte maksat oy kullanmak değil.
Maksat Güney Kıbrıs Rum hükümetinin egemenliğini Karpaz’a taşımak.
Sandık bir kez oraya gitti mi bir daha geriye gelmeyecek ve Rum Hükümeti bundan böyle her tür siyasi seçimi orada yapmaya çalışıp, bölgeyi Otonom Rum İdaresi haline getirmenin yollarını arayacak. Zaten Annan Planında buna benzer bir uygulama da vardı.
Önce Muhtar seçimi yapacak ve seçilen kişiye benim resmi muhtarımdır diyecek, sonra da İhtiyar heyetini seçecek ve Güney Kıbrıs Rum Yönetiminin İç İşleri Bakanlığına bağlayacak Muhtarı ve İhtiyar Heyetini. Sonra da KKTC yönetimi altında yıllardır yaşamlarını sürdüren Rumlar, aniden Güney Kıbrıs Rum Yönetimine bağlanmış olacak, kendi Muhtar ve İhtiyar Heyeti Azaları ile.
Aynı oyunu KKTC’de ikamet eden Maronitler için de oynamıştı ama KKTC Hükümeti Rum Yönetiminin atadığı muhtarı değil, KKTC’de ikamet eden Maronitlerin seçtiği Muhtarı yasal Muhtar olarak kabul etmişti.
Karpaz’da yaşayan 237 yetişkin Rum’un çocukları için bölgede ilkokul ve Ortaokul var ama Güney Kıbrıs’ta yaşayan 544 yetişkin Türk’ün çocukları için ne ilkokul var ne de Ortaokul. Nasıl bir mütekabiliyet, nasıl bir AB kararıdır bu anlamadım ben.
Prof. Dr. Ata ATUN
http://www.ataatun.com
11 Mayıs 2011
