Allı morludan, mavi pembe, siyaha kadar…
Maviyi afili turuncu ele geçiriyor…
Yeşili fosforlar…
Bulut, renklidir…
Gökkuşağının renklerine giyinir,
Oysa,
Gri sarmalar fırçamı…
Dumanlı gün…
Ateş:
siyah, kömür…
Güneş yok…
Mavi yok…
Gün; sabah alacası ve geceden ibaret…
Tekstil fabrikasının yağ-lı-boyalarını karıştırsam…
İşçi Ayşe’yi resmedebilir miyim?
Dokuduğu kumaşları kefen olmamalı…
Gelincik bahçesine yerleştirmeli…
Küsmeli siyah, griler…
16 yaşındaki Ayşe Yaylacık Köyü’nden
Gelmiş Bursa’ya köylü kızı pazen elbisesiyle…
Beynine sıkılmış işçi örtüsü…
Oyalı yemenisini sıyırmış, önce…
Kışın pazen, yazın basma papatya-güllü
Köyünde sıyırmış elbisesini…
Kent-varoşunda ekose, çizgili …
Renkler karışıyor…
Güneş uykudayken…
Güneş uykuda iken evde-işte…
Perdeleri alacakaranlığın korkuluğu…
Ateş….
Üşüyor…
Kırmızı mı, sarı mı, mavi mi ?
Dokuyor, tezgâhın kör eden sağırlığında…
İpeğin yumuşaklığında…
Kefeninin dokuyor,
Biri hamile; beş işçi çocuk, kadın..
Vardiyada…
Sarı çili gibi parlar yeşil dolar ….
Burada ‘vicdan’ yok…
Vardiyada…
Ateş yakıyor, Ayşe’yi; beş kadın-çocuk işçiyi…
8 Mart Dünya Kadınlar günü….
Kefenin Günü…
Resmedilebilir mi?
Fırçamdan kırmızı akar…
