İki gündür televizyonda yayınlanan haberlerde SSPE hastalığına yakalanan çocuklar gösteriliyor. Bu hastalığa yakalanan çocukların durumu o kadar içler acısı ki, görünce insanın isyan edesi geliyor.
SSPE öyle kötü bir hastalık ki, birkaç ay içinde insanı öldürebiliyor. Doktorlar hastalığın dört evresi olduğunu söylüyorlar. İlk belirtileri unutkanlık ve sinirlilik. Hastalığın ilk evresinde çocukta hafıza kaybı oluyor ve daha önce kolayca yaptığı işleri yapamamaya başlıyor. İkinci evrede, çocuk yürüme güçlüğü çekiyor ve çevresindekilerin yardımıyla hayatını sürdürebiliyor. Üçüncü evrede hasta tamamen yatağa bağlanıyor; ihtiyaçlarını gideremiyor, yemek bile yiyemiyor. Dördüncü evrede ise koma hali geliyor ve genellikle bu durum ölümle sonuçlanıyor.
SSPE nörolojik bir hastalık. Bu hastalığa kızamık geçirdikten sonra beyine yerleşen kızamık virüsü neden oluyor. Kızamık geçirdikten bir ile on yıl arasında hastalığın belirtileri başlıyor ve virüs beyinde tahribata yol açıyor. Doktorlar, kızamık aşısı olmamış çocukta hastalığın görülme riskinin aşı yapılanlara göre daha fazla olduğunu söylüyor.
Daha önceleri hastalığa az rastlandığı için pek çoğumuz SSPE’den haberdar değildik. Son yıllarda bu hastalığa yakalananların sayısında gözle görülür bir artış yaşanmış. Bu artışın sebebi olarak da, 1987 ile 1998 yılları arasında kızamık aşısının tek doza indirilmesi gösteriliyor. Tek dozluk kızamık aşısı kızamık virüsünü yok edemediği için bugün çocuklarımız SSPE ile boğuşuyor.
Kızamık virüsünün beyne sızıp aktif hale gelmesi on yıl sürebilecek bir süreç olduğundan, ne yazık ki bu karabasan, 2007’ye kadar birçok anne ve babanın uykularını kaçırmaya devam edecek.
Doğrusunu isterseniz iki gündür zihinsel gerilemeyle birlikte yatağa bağımlı hale gelen bu çocukları seyredince, bu çocukları bilerek ya da bilmeyerek riske atanlardan bir şekilde hesap sorulup sorulmayacağını düşündüm. Sonra her zamanki gibi bu olayın da üstü örtülecek dedim. Kimse kimseden hesap sormayacak.
Gerçi sorulsa ne olacak? Ölümle sonuçlanan bu hastalığa yakalanan çocukların hayatları geri mi gelecek? Ya da ailelerinin yaşadığı acı dindirilebilecek mi?
Elbette ki hayır… Belki bizi yönetenlerin bu kadar kolay karar vermeleri önlenebilir ancak. O da çok şey demektir.
Hadi Dünya Sağlık Örgütü’nün önerisiyle kızamık aşısını tek doza indirten o dönemin Sağlık Bakanı Mustafa Kalemli suçludur diyelim. Peki ondan sonra bakanlık yapan Bülent Akarcalı, Cemil Çiçek, Nihat Kitapçı, Halil Şıvgın, Yaşar Eryılmaz, Yıldırım Aktuna, Rıfat Serdaroğlu, Kazım Dinç, Doğan Baran, Nafiz Kurt ve İsmail Karakuyu bu yanlışı göremedi mi? Göremediler ya da olaylara bakmayı bilemediler. Ne fark eder ki? Sonucu değiştirir mi?
Bugün yaşananlar bana Bulgaristan’dan Türkiye’ye göçmüş bir arkadaşımın anlattıklarını hatırlattı. İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra Bulgar hükümeti, orada yaşayan Türk çocuklarına öyle bir aşı yapmış ki, bu aşı ile vücuda enjekte edilen bir virüs, yıllar içinde gelişiyor, büyüyor ve vücudu tahrip ederek kişiyi yavaş yavaş öldürüyormuş. Burada amaçlanan bir döneme ait bir nesli yok etmekmiş şüphesiz…
Büyükannemden dinlediğim bir başka inanılmaz öykü de şöyleydi. Güya çocuk felci hastalığı ABD’den gelen Marshall yardımıyla Türk çocuklarına bulaşmıştı. Çocuk felcine neden olan polio virüsün oradan geldiğine inanıyordu büyükannem.
Belki yıllar sonra yaşanan bu rezalet için de rivayet diyeceğiz. Çünkü içinde olmayan, olaya uzaktan bakanlar için bu yaşanan Bulgaristan’daki Türklere yapılan aşı ya da ABD’den gelen yardım gemileriyle taşınan polio virüsü gibi inanılmaz bir durum.
Not: İnternette hastalıkla ilgili bilgilere bakarken SSPE hasta sahiplerinin oluşturduğu bir siteye rastladım. Adresi http://sspehastaligi.sitemynet.com olan bu sitede hastalık hakkında geniş bilgi bulabilirsiniz ve hasta sahipleri ile iletişime geçebilirsiniz.
*Yazarın diğer çalışmaları için www.birsenaltiner.com
