Gülen, tıpkı Başbakan Erdoğan gibi demokrasiyi bir araç olarak görmektedir. “Demokratik sistemin nimetlerinden istifade ederek, üzerimize düşen, üzerimize düştüğü halde yıllarca ihmal edilmiş bulunan bu vazifeleri yerine getirmek mecburiyetindeyiz. Amaçlarımız için kullanmasını bilmeliyiz… Eğer demokrasi denilen sistem, bazılarının kabul ettiği gibi, yeryü¬zünde en zirve sistem ise, biz, İslâm’ın demokratik bir sistem olduğu düşün¬cesine karşıyız.” Bu yaklaşım genel olarak bütün İslamcı akımların düşüncelerini yansıtmaktadır. Çünkü kural olarak, Kur-an’ı kerim esas alınmaktadır. Gülen’in de yaptığı değerlendirme, İslam yaşam tarzını ve yönetim biçimini esas alan kesimlerin genel yaklaşımlarını ortaya koyuyor. Gülen, “demokrasi ile uğraşmaya gelince, bırakın böyle şeyleri: bunlar bize ait meseleler değildir” derken sistemin İslamlaştırılması gerektiğini belirtiyor. Bu nedenle ‘demokrasi, şeriat düzenine geçişte bir araç’ olarak görülüyor.
– Yeşil Kuşak Stratejisi ve Anti-Komünist
Gülen hareketinin ideolojik gıdası haline gelen Türk İslam sentezi, ‘komünizm ve teröre karşı devletin NATO politikasını’ çok açık olarak destek sunar. Gülen, ABD’nin Sovyetler Birliği’ne karşı geliştirdiği ‘yeşil kuşak’ politikası ekseninde, Türkiye’deki ‘anti-komünist’ öncülerinden biri olarak tanınır. Şöyle diyor: “Büyük çoğunluğu itibarıyla bu nesil (kuşak) kozmopolitleşti, ateizme yelken açtı ve komünizm, sosyalizm erozyonlarıyla her bir vadiye sürüklenip gitti…” İdeolojik ve politik olarak komünizmin dünya görüşüne karşı olan İslami hareketin bütün stratejisi, en genel anlamda sosyalist hareketin gelişmesini engellemekti. Gülen, komünizme karşı mücadeleyi öncelikli görevleri arasında görür ve bunun için de; ‘Komünizme Karşı Mücadele Dernek’lerinin kuruluş süreci içerisinde yer alır: “…Ve yine bu devreye ait bir teşebbüs de Erzurum’da Komünizmle Mücadele Derneği’ni açma teşebbüsümüz oldu. O güne kadar sadece İzmir’de vardı. İkincisi de Erzurum’da bizim gayretlerimizle açılacaktı, komünizme karşı örgütlenmekti. Dernek ve camii işlerinden anlayan bir akrabam vardı. O gelip bize yardım etti, bize yol gösterdi…” Komünizme karşı mücadeleyi CIA ve Rabıta denetiminde kurulan derneklerde örgütlü mücadeleye dönüştüren Gülen’in milliyetçi-muhafazakâr olduğunu da sık vurgulanmaktadır. 6 Mayıs 1972’de Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının idamından sonra cenazelerinin camiye götürülmesine karşı çıkar: ”Deniz Gezmiş’ler, ömürleri boyunca dine, Allah’a, mukaddesata küfrediyor, sonra da devlete baş kaldırınca öldürülüyor. Ama sonra da dini merasimle gömülüyor. Bu ne perhiz, ne lahana turşusu?”
– Osmanlılığa ve Türkçülüğe Öykünme
Gülen hareketi, kitlesel faaliyetini, Türk-İslam sentezi etrafında çevreler. Bu aynı zamanda ‘Müslümanların kimlik arayışında ortaya çıkan farklılaşmada, ‘Türk-İslam’ kimliğinde ‘Türklüğü’ ön plana çıkartmaktır. Bu yaklaşım, pozitivist-seküler olarak adlandırdıkları Kemalist rejimle buluşma noktalarını oluşturmaktadır. Gülen kendisini Nurcu olarak tanımlamakla birlikte Necip Fazil Kısakürek, Nurettin Topçu ve Sezai Karakoç gibi milliyetçi¬-İslamcı kesimlerden çok daha fazla etkilendi. Günlük yaşamda Türk-İslam geleneğini çok bilinçli olarak ön plana çıkarttı. Böylece Türk-İslamcı politikanın yeni versiyonu olarak değerlendirmek mümkündür. Türk İslam sentezci fikirlere yatkın Kemalistlerin Genelkurmay Başkanı Fevzi Çakmak, İstiklal Marşı yazarı İslamcı M. Akif Ersoy, Türkçü Ziya Gökalp gibi Türk-İslam sentezci geleneğin temsilcileri, Gülen cemaati tarafından örnek alınmaktadırlar.
Gülen’in milliyetçiliği, ‘Türkiye’de yaş¬ayan, Osmanlı geçmişini kendi geçmişleri olarak gören herkes Türk olarak görülmelidir’ ve “Türk olmak için Osmanlı deneyimine sahip olmak ve kendisini Türk olarak görmek gerekir. Arap ve İran İs¬lam anlayışına çok sıcak bakmaz ve Türk Müslümanlığı deyimini bunlardan ayırmak için sürekli kullanır.” Gülen hareketi, Türk-İslam sentezciliğini Türklerin egemenliğinin bir aracı olarak kullanmaktadır. Dolayısıyla Nursi’nin genel İslamcılık yorumu Gülen’den Osmanlı-Türk sentezine dönüştürülür. Bu nedenle Türk devletinin genel yapısını tereddütsüz destekler. Halkın, devletin üniter birliğini desteklemesi için çok ciddi bir faaliyet yürütmektedir. Nursi’de pek ön plana çıkmamış olan ‘kutsal’ devlet Gülen için öncelikli bir politika haline gelir. Böylece Türk devletini ‘din ile millet arasındaki bağı sağlayacak ve ideal Türk-İslam toplumunun yaratılmasının en önemli araçlarından biri’ olarak görür. Gülen’in sürekli vurguladığı asr-ı saadet döneminin, çağımıza uygun bir tarzda düzenleyebilecek olan ‘yeni’ İslam toplumunun ancak Türk-İslam ülküsü tarafından sağlanabileceğini belirtir. Böylece Türk-İslam sentezi, onun görüşlerinin ana halkasını oluşturur.
Gülen kendisine Osmanlı padişahlarını örnek alıyor. Taht kavgası için bütün kardeşlerini öldürecek kadar acımasız biri olan Fatih Sultan Mehmet için söyledikleri şunlardır: “Fatih tek boyutlu bir insan değildir. Bir diğer ifadeyle o, madde ve manayı birbirine bütünleştirip bünyesinde barındıran bir alperendi.” 1514 Çaldıran Savaşı öncesi 40 bin Alevi’yi öldüren Yavuz Sultan Selim için söyledikleri ilginçtir; “Yavuz apayrı bir insandır. Bir pençede dünyanın ödünü koparan, kükrediği zaman ormana velvele veren bu adama bak..İdealini gerçekleştiren adam…” Kanuni Sultan Süleyman döneminde ‘Alevilerin katli vaciptir’ fetvasını çıkartan Şeyh-ül İslam Ebus’sud Efendi”yi ise ”Cin ve insi müftüsü büyük müfessir…” olarak görüyor.
“İslam dünyasına gelince; Türk âleminin meydana getireceği bu güçlü vakum(boşluk) karşısında zaten arkadan gelecektir İslam dünyası. Bu açıdan gelecekte Türkiye topyekûn bir cazibe merkezi olacağa benzer… Asya ile bütünleşmek büyüme yoludur. O köprü geçilsin. Türk Müslümanlığının, şartlarımız içinde cihana yeni bir ses ve soluk olacağı kanaatini taşıyorum…” Türk İslam sentezini Orta Asya’da egemen kılma fethine çıkmış bulunan Gülen, Türk kökenli Orta Asya cumhuriyetlerinde Türk-İslamlığını egemen kılmak için, CIA destekli faaliyetlerine özel bir ağırlık veriyor.
(Devam edecek…)
