1929 yılında patlak veren “Dünya Ekonomik Bunalımı”, İkinci Dünya Savaşı’na kadar sürmüş.
Yaşamadığımız için bilemeyiz.
Ama bildiğimiz bunalımın 10 yıldan fazla sürdüğü.
Beni kara kara düşündüren ise 1929’u benzediği söylenen 2008 finans kapital krizinin ne kadar süreceği.
Kimine göre 1 yıl.
Kimine göre 10 yıl.
Ortalaması 5 yıl.
Açık arttırmayı uzatmaya gerek yok.
Tek bilinen, her ülkeyi etkileyecek olması.
Bilinmeyenlerden biri ise hangi ülkeyi, ne kadar etkileyeceği.
Bizimkilere bakarsanız “ az etkilenecek” ülkeler arasındayız.
Az nedir?
Kime göre azdır?
Üretmeden tüketenler…
Üstelik hem üretmeden ve hem de cebinda para olmadan borçlanan yurdum insanı, şimdi kara kara düşünüyor.
Kredi kartları borçları henüz tasfiye edilmiş dahi değil, herkes kendisini krizin içinde buldu.
Hepimiz kredi kartını kullanırken bunun bedelini “rufailer” ödeyecekmiş gibi davrandık.
Üstelik bir değil, bir kaç kart istifledik cüzdanlarımıza.
Buyrun şimdi burdan yakın.
Bu ekonomik kriz yine fakir fukarayı vuracak inanın.
Zengine birşey olmaz.
Zaten o istifini önceden yapmıştır.
Bugün değilse bile yarın reel sektör bu krizden etkilenmeye başlayınca, o da önlemini işten çıkarmayla çözmeye kalkışacak.
Böylelikle 2001’de olduğu gibi yine işsizler ordusu büyür.
Yine fakir daha fakirleşir.
Bu kriz yaşamını, geleceğini sadece ve sadece emeğine bağlamış olan insanları etkiler, perişan eder.
Krizden en çok darbe alan ve “yine kerizlendik” yakıştırmasından kendisini kurtaramayan fakir fukara takımı olacak ne yazik ki.
Yani krizin mağdurları hep aynıdır.
Değişmez.
Zengin gemisini karadan yürütür derler..
Gemicik sahibi olanlar da…
