1950’lerde babasından öğrenmiş olduğu gizli bir yöntemle çalışan James Soules’ın, ABD kentlerini kuşlardan kurtarmanın karşılığında aldığı ücret 100 bin dolara ulaşıyor. Soules’in kuşlardan arındırdığı kentlerin sayısı yüzlerceydi ve bu yerleşim yerlerinin hiç birinde, şu âna kadar onun bu işi nasıl becerdiğine akıl sır erdiren çıkamadı.
Böylesi daha önceden bilinseydi, Alfred Hitchcock’un “Kuşlar” filmi anlamsızlaşır, zira Bodega körfezindeki küçük köy vahşi kuşların istilası altında kalmazdı.
İllionis Eyaleti’nin Decatur kasabasında, baba ve oğuldan başka çalışanı olmayan küçük bir şirket, ABD kentlerini kuşlardan temizliyor.
Başta kargalar olmak üzere, güvercin ve öteki kuşların verdikleri zararlardan yaka silken kent belediye başkanlarıysa, “Soules Bird Repellent Co.”adlı şirketin kuş kovalayıcılarına 100 bin dolardan aşağı olmamak koşuluyla ödeme yapmaya hazır görünüyorlar. Zira kuşların kaldırımlar, park ve bahçeler, anıtlar ile her türlü kentsel dokuya verdikleri zarar yılda milyonlarca doları buluyor. Yapılan açıklamaya göre, sadece Indianapolis kentinde kuş pisliklerini temizlemek için yılda 80 bin dolar harcanıyor, ayrıca geceli gündüzlü bir temizleme ekibi bu iş için hazır bulunduruluyordu.
Şirketin kurucusu, 83 yaşındaki baba Soules ise, çok daha az bir bedelle kuşları kentlerin semalarından kovalıyor, üstelik bir tek canlıya zarar vermediğinden çevreciler ve doğa dostlarının da diyeceği bir şey olmuyordu. Bir kaç gün süren çalışması sonunda zararlılar uzaklaşırken, ortalıkta bir tek kuş ölüsüne dahi rastgelinmiyordu.
James Soules bu yöntemi 50 yıl önce babasından öğrenmiş, aldığı bilgiyi bir miras gibi saklayıp oğluna devrederek, onun dışında kimseyle paylaşmamıştı. Oğluyla birlikte, son iki yıl içinde, yüzlerce yerleşim yerini kuş istilasından kurtarmıştı. Ağaçlarda dolaşmaktan başka bir şey yapmayan bu baba ve oğulun elinde ne bir silah, ne bir tuzak, ne de bir kimyasal ilaç bulunuyordu. Bu gizemli işi nasıl becerdiklerini çözmek için onları gözlem altında tutan meraklıların anlattıklarına bakılırsa, baba-oğul koku yayan, ışık ya da ses çıkaran herhangi bir aygıt da kullanmıyorlar, ancak Soules’lar oraya geldikten bir kaç saat sonra kuşlar kayboluyorlardı.
Indiana’nın 30 bin kişilik Terre-Haute kasabasında, geçen yıl kargaların sayısı bir tahmine göre, 80 bini geçmiş, kargalar çöp bidonlarıyla yetinemeyince açlıktan sincaplar, küçük canlılar dahil her şeye saldırır olmuşlardı. Bahçe ve parkları çölleşen kent, 60 bin dolar ücret karşılığı baba oğulun sırrına erişilmeyen yöntemine teslim edilmeden önce, belediye türlü yollar denemişti. Avcılar getirilmiş, ortalık barut kokusundan geçilmez olmuş, ancak bu yollarla kargalar kovalanmamıştı. Hiç bir yöntem, Soules’ların ata yadigârı metodları kadar etkili olmadı. Terre-Haute kargalardan kurtulurken, daha önce aynı çözümle rahatlamış öteki kentler, her yıl Soules’lara davetiyeler çıkarmakta gecikmediler. Soules’lar kent tamamen kuşlardan kurtulmadan parayı almıyorlar, işin bir garantisi olarak ödemeyi en sona bırakıyorlardı.
Bloomington, Springfield, St.Louis ve daha bir çok kentte elde edilen başarılardan sonra, Indiana Eyaleti’nin başkenti Indianapolis de bu yıl sıraya girdi. Soules’ların ellerindeki ajandaya göre gidilmesi gereken başka yerler sırada olduğundan, Indianapolis’e bir kaç hafta sonrası için randevü verildi.
Soules’ların kendi kasabaları olan Decatur’un Belediye Başkanı Paul Osborne da kuş kovalama ihalesini yıllardır onlara vermekteydi. Başkan Osborne, “Nasıl beceriyorlar, anlaması güç!” diyor, “Galiba kuşlara bir şeyler fısıldıyor, ağaçların tepesinde dolaşıp onlara söyleniyorlar” sözleriyle yarı şaka bir yorum yapıyordu. Osborne, “Her ne yapıyorsa, kuşlar gidiyor; şaşırtıcı olan bu! Kasabada 1990’ların sonlarından beri kuş görülmedi” diye ekliyordu. Indianapolis Belediyesi kuşlara fısıldayan adam ve oğlunu ağırlamak için bugünlerde yollarını dört gözle bekliyor.
