Kuyruk; geçen gün bir konuşmada geçmişti kelime. Neydi kuyruk?
İnsanların kuyruğu var olduğunu ve zaman içinde kuyruklarından bir hatıra taşıdıklarını anatomi dersi okurken öğrenmiştim.
Her dönem kuyruklar var olmuştur. Yağın olmadığı zamanlar, yağ kuyruğu, araca binmek için kuyruk, sigaranın karaborsa olduğu dönemlerde, sigara satan yerlerin önünde kuyruk. 50 cente muhtaç olduğumuz dönemler kuyruk ile anılırdı,.. O dönemler liberal ekonomi ile ortadan kalktı, yerini başka kuyruklar aldı. İşe girmek için, üniversiteye girmek için, bankalara borçları yatırmak kuyruk… Emekli maaşını çekme kuyruğu derken, kuyruklar hep var oldu ama öznesi değişti. Öznesi değişince, sıfatı da değişti doğal olarak.
En çok sevdiğim kuyruk ise, sinema gişesi önündeki kuyruktur. Beyaz perdeye yansıyan görüntünün hülyalı dünyasına dalmak için beklenen o kuyruklar, kuyruk içinde biri ile göz göze gelmeler, hoş sohbetler. Bir de tiyatro gişeleri ve salona girmek için oluşturulan kuyruklar… O salonun vermiş olduğu huzuru, başka yerde bulamam.
Modern insan, teknoloji ile birlikte yeni kuyrukları yarattı. Uçağa binmek için oluşturulan kuyruklar, çıkış/giriş kapılarında pasaport göstermek için oluşturulan alanlar ve o alanlar içinde oluşan kuyruklar. Eşya vermek, bilet onaylatmak için… Havalimanı kuyruk demektir, hangi alana doğru giderseniz gidin bir kuyruk ile karşılaşırsınız. Kuyruklar için özel alanlar bile oluşturulmuştur.
Birde kendisine kuyruk yaratmak için uğraşan insanlar gördüm. Kısaca doğal kuyruğu dışında, kuyruğu olmasını isteyenler.
Doğa içinde dolaşmayı sevenler bilir, tilki kuyruğunu sallayarak koşar, bu kuyruk sallamadan hoşlandığını hissedersiniz. Tüylerin oluşturmuş olduğu ahenk, sanki doğanın sesi olur. Bazı insanlar kendilerini tilki olarak görmek ya da hissetmek için kuyruğa ihtiyaç duyarlar ve bu insanlar genelde tilki gibi kurnazdırlar. Bazı insanlar ise, bacaklarının arasına alır kuyruklarını, tıpkı sokak köpekleri gibi. Karanlığın ve sokakların boş olduğunda o köpekler kuyruklarını dik, kulaklarını en hassas hale getirirler. Bunların dışında; kanadı olan, uçamayan kuyruklu canlılarda vardır! Kuyruk aradınız mı, sonsuz alternatifiniz olur.
Kuyruk oluşabilmesi için; beklenti ve beklentiye cevap alınması gereklidir, yani çekici tarafı olmalıdır! Günümüzde en önemli çekicilik; çıkardır. Modern insan çıkarına uygun hareket eder!
Bazı insanlar kuyruksuz yaşayamaz, kuyruk oluşması için çevresindeki insanlara değişik olanaklar yaratır ve o olmaz ise, o olanakların olmadığı imajını sürekli verir. Eleştiriye kapalıdır, her şeyi bilen konumundadır ve her yerde ön sırada olmak için inanılmaz enerji harcar. Yeter ki arkasında birileri olsun! Bir de kuyruk içinde bir nokta olmayı önemseyenler vardır, onlarda nerede bir kuyruk görse, oraya gider ve ne gibi bir olanak olacağını sabır ile bekler. Eğer olanak, ona kısa sürede gelmez ise, hemen o kuyruğu terk eder, başka kuyruk bulur. Kuyruğun hep ortasında bulunmayı ister, çünkü kendisinden sonra kuyruk olmasını da önemser. O yüzden bu tipler hep kuyruklara kaynamayı sever, çevreleri geniştir. Bir tanıdık görsün bir kuyrukta, gider yanına durur. Arkadan gelecek seslere karşı kulağı kapalıdır. Halk değimi ile pişkindirler…
Nerede bir kuyruk görsem, orada bürokrasi vardır diye düşünürüm. Çünkü, kuyrukları yaratan insan yaşamının getirmiş olduğu örgütlenme ve yaşam biçimidir. O kadar içselleştirmişizdir ki, refleks olarak sıraya gireriz. Şimdilerde, kuyrukları fiziki görünüm olarak bitiren numaratör makineler vardır. Hangi devlet ya da kurumlaşmış bir mekana girmiş olun, sizi bu aletler karşılıyor. O kutucuğun üzerindeki düğmeye basarak bir numara alıyorsunuz. Ve kimin sizden önde olduğunu bilmeden, size sıranın gelmesini bekliyorsunuz. Modern dünya kuyruklara da bir tasarım vermiş durumda. Eskiden kuyruklarda kavgalar, sohbetler olurdu, şimdi ise, bir birine yabancı insanların gülmeyen suratları ile sırasının kendisine gelmesini bekleyenler var. Kuyruklarında keyfi kaçtı, yaşamın keyfinin kaçması gibi. Şimdilerde Herr K. gibi hissedenler çoğaldı, kapılardan kapılara koşarken, ömrünü tamamlamış insanlar…
—
—————————————
http://cemoezkan.blogcu.com
