Toz toprak yolun kaldırımında, babaanneme söz verdiğim gibi kirletmeden ayakkabılarımı ve diz altı beyaz çoraplarımı… Ve sataşmadan hiç bir çocuğa ve paylaşmadan sırlarımı… Bir şiir yazdım adı ‘Sonbahar’ dı… Babaannem evde çok hastaydı’…
Çok kış oldu, ayaklarım buz tuttu, bir zamanlar benim doğduğum şehirde kar yağdı mı 3 gün yerden kalkmazdı, okullar tatil olmaz, minik ayaklar yürümekten aşınmazdı. Elimin kalem tutmaya gücü yetmediği zamanlardı. Bir şiir yazdım, adı ‘Sonbahar’dı. Çok sıkıldım çok sıkıldım.. Yazlar sarı sıcak terli, kışlar kuru soğuk ayazdı. Hınca hınçtı okulun arka bahçesi ve bu durumdan sıkılan tek çocuk bendim sanki. İşte o gün; büyük kütüphanenin heybetli kapısından bıraktım kendimi,…şiir yazdım… evde yazamazdım, ev kalabalıktı , babaannem evde çok hastaydı.
Sonra babaennem düştü. Sanki bir tepeden yuvarlandı aşağı… Artık ev; ağlamaklı seslerle yankılanan bir yamacın karşı tarafıydı.
Sevdim, büyüdüm, sözler geçti… baharlar , yağmurlar… yakışan yakışmayan sevdalar… ‘Miş’ gibi sevmedim ben sevdiğim insanları, ama en güzel şiirim babaannem için olandı.
Sonbahardı, evdeydi, hastaydı… Çocuktum, korkmuştum, ölecek sanmıştım…
Babaannem öldü… şiir yazdım… başka ne yapılacağını bilmediğim yaşlardı…
SİBEL BENGÜ’NÜN DİĞER YAZILARI
– Çok sevgili sevgililer günü için…
– Açık reçete…
– Çocuk
– Sen de kimsin?
– Kar yağarken pencerenden…
– Bayramları nasıl bilirdiniz?
– Ne kadar buradasın?
– Bu hayat nasıl geçer?
– Aşık kimdir?
– Aşk ne değildir?
– Aşk nedir?
– Herşeyin bir şeyi vardır…
– İyi insan kimdir?
– Kaygı çok kaygan bir kelimedir…
– Bumerang aşklar…
– İstanbul’da yine yağmur var…
– Kelimeler, kelimeler, kelimeler…
– Bir şairin bildiği sevgi/ Attila İlhan için…
– Nedir, niyedir? Neyse…
– İnsan bazen kendini bırakıp delice gitmek istiyor…
– 3 kadın 1 kritik…
– Hayatın şablonu mu var?
– Haydi dostlar buyrun kahveye…
– Muhakkak…
– Aşk’a herşey dahil…
– Bir İstanbul hatırası
– Kadın dediğin
– ‘Adam gibi adam’ dedikleri…
– Mantığım intihar, ruhum serseri…
– Hiç-bir-şey anlamıyorum…
– Hayal adalar…
– Kırmızı başlıklı kızın nesi var?
– İstanbul’a bir günlük firar…
-Bırak deli desinler…
-‘Sen benim rüzgar gülümsün…’
-Pardon tanışıyor muyuz?
-İstanbul
-Kıymık…
-Siz mağrur musunuz?
-Ne kadar önemsiyoruz yarınlarımızı?
-Küçük şeyler…
-Yürek mahrem bir bölgedir
-Kiler…
-Keşke
-Anne karabiyesi…
-Tren garları…
-Yangın yeridir yürek, külleri kelimeler…
-Bir gün… gemiler… geçer…
-Önsöz
-O fotoğraf…
-Durup dururken…
-İçiyorsam sebebi var…
-Susmak üzerine…
-Zor…anlatması zor…
– Ciddi insan…
-Kalbim Anadolu…
-Aşk niye biter?
-Oğlum şiir oku…çünkü…
-Ne olmazsa olmasın, içinde sen varsın
-Ölüm diye bir şey var…
-Kırmızı başlıklı kızın neyi var?..
-Bebek’te gitmek zamanı…
-Kadın…nedir senin aşktan anladığın?
-Altı üstü bir küre…
-Aşk seni sordular…
-Atlıkarınca…
-Dün haberini aldım…
-AY bilmecesi…
-Karanlıktan korktuğumu nereden bildiniz?
-Yüreğimin tozunu aldım…
-Ne zaman yağmur düşse bu şehre…
-Onlarca onlar…
-Kimsin sen?
-Bir sevgililer günü klasiği…_
-Nakış…
-Rüya
-Bilmen gerek…
-Olgunluk…
