Ölüm

Yazılarında ki duruşu hoşuma gidiyordu. Yakınlık hissettiğiniz kişinin sesini duyma şansı doğduğunda nasıl konuşuyor diye merak edilir.
İşte yazılarından tanıdığım zamanla okuduğum büyüğümüzün imkân dâhilinde takipçisi oldum.
Kendisine öncelikle Allah’tan rahmet diliyor, yakınlarına ve sevenlerine baş sağlığı diliyorum.
İnsanın aşina olduğu birinin vefat ettiğini haber alınca tuhaf olması normal olmalı. Ömer Lütfi Mete beyin fikirlerini mertçe dile getirmesi örnek alınacak hasletlerindendir.
Kendisi hakkında konuşmaktan öte öncelik yazılarıyla tanıdım onu. Sonra televizyonlardaki açık oturumlardaki tavrıyla, programlarındaki beyefendiliğiyle.
Bilgi önemli, ancak ağır başlı olmak daha çok önemli.
Birçok konuşmacı, diğer konuşmacının sözünü kestiğine şahit olmuşsunuzdur. Lütfi Bey böyle değildi.
Burada gerçek olan durumu göz ardı etmemeliyiz. Ölüm gerçeğini. Ne kadar güçlü, kuvvetli, etkili olsak ta mutlaka hakiki dosta gideceğiz.
Onun için sadece dünya ya bağlı kalmadan, insanların kalbini kırmadan hayatımızı idame ettirmek gerekiyor.
İnsanların mesleğine saygı duymalıyız. Meslek erbabının görüşlerini saygıyla karşılamalıyız. Belki bizim düşündüğümüz gibi düşünmüyor olabilir. Olsun, önemli olan düşüncesinde ki hakikat payıdır.
Fikirlerin karşılıklı konuşulmasından güzellikler oluşur.
Dünyadan nice gelip geçen var. Sessizce çekip gidenler. Varlığının faydası olmayan, yokluğunda hasret duyulmayan, unutulup giden niceleri var.
Salası duyulmayanlar var.
Yazmak, duygu ve fikirlerin paylaşılması ne güzeldir. Ulusal medya yazarlığının çok zor olduğunu düşünüyorum.
Neticede tüm ülkeye ve ülkeniz dışında ki vatandaşlarınıza yazıyorsunuz. Okunan yazar olduğunuzda sorumluluğunuz daha da artıyor. Özellikle gelecek nesil için ve bulunulan ortamı objektif değerlendirmeye çalışan birinin işi daha zor mudur diye düşünülmeli?
Benliğimizin korunması yönünde ki yazılarıyla tanınan yazarlarımızdandı.
Bilge kişinin kaybedilmesi, değerin dönmemek üzere ayrılması insan olarak bizleri üzüyor. Eserleri, yazıları var denebilir.
Elbette faydalanmak isteyenlere kaynak çoktur. Her ölenin ardından mutad sözlerimiz vardır bizim. Hayatta iken değerini bilemedik.
Öyle olur memleketimizin havasından mıdır, suyundan mıdır? Nedendir bilinmez. Zorla yetiştirdiğimiz kıymetleri harcarız bizler. Vazgeçilmezler yoktur dünyamızda ama değerlerimizin kıymetini bilmekte boynumuzun borcudur.
Özellikle vatan evlatlarının bilinçlenmesi için çalışan büyüklerimizin kıymetini takdir edebilmeliyiz. Fikriyle var olanlardan zarar gelmez.
Memleketin harcı olan kardeşliği için düşünen ve hizmeti öne alan büyüklerin hakkını yememek gerek.
Ufkumuzun açılmasına katkı için yazan ve kısır kavgalardan uzak duran kalem erbabını neslimiz kendine örnek almalı.
Yazı yazarken gerçeklerden sapmadan hesabını vereceğini bilerek kalem oynatmalıdır. İşte bunlardan biri de rahmetli Ö. Lütfi Mete’ydi.
Yazılarında hakkın sesi olmaya çalışıyor ve ülkemizin değer yargılarıyla neslin yetişmesini istiyordu.