Meslek seçmek, seçilen meslekte başarılı olmak için bazı hazır olanaklar vardır. Elimizdeki olanakları değerlendirmek işi kolaylaştırabilir. Bunlar nelerdir?
Mizahı Yakalamak
Yaşama güler yüzle bakmak mizah ile mümkün olabilir. Genelde komiklik yapan insanlar bencil olamaz diye düşünürüm. Komik olup başkalarını eğlendirmek yorucu bir uğraştır. Tiyatro olsun diğer EDEBİYAT dallarında olsun içinde mizah barındıran yazılar yazmak da kolay değildir.
Hüzünlendirmek genelde kolaydır, yaşamımızın içinden olayları ayıklamamız gerekmez, birkaç olayı gözümüzün önüne getirdiğimizde hemen hüzünlü sahnelerimize ulaşırız.
Bir fotoğrafa bakarken, bir çocuğun saçını okşarken ya da bir gazete haberini okurken hüzünlenebiliriz. Nedense neşelenmek, içimizde sevinci dolaştırmak o kadar da kolay değildir. Alışkanlık ilk koşuludur. Neşeli olmak, pozitif düşünmek ve mizahı yakalamakla ilgilidir. Yaşam ve yaşam içinde yapılan işler, meslekler bizim mizah yanımızı öldürmede en büyük etken olabilir…
Sevdiği İşi Yapma
Herkesin sevdiği işi yapma şansını yakalayacağını düşünmemiz yanlıştır. Kaç kişinin eline sevdiği işleri yapma fırsatı geçer?
Meslek seçmek, seçilen meslekte başarılı olmak için bazı hazır olanaklar vardır. Elimizdeki olanakları değerlendirmek işi kolaylaştırabilir. Bunlar nelerdir?
Aileden birinin mesleğini seçmek ya da aile işini devam ettirmek. Halk içindeki bir anlatımla; hazır tezgahı yürütmek, işi bilmek.
Türk toplumunda çocukların baba mesleğini ya da anne mesleğini seçmek istememeleri sıkça görülür.
Aile Mesleğini Seçmezler
Bir meslek sahibisiniz, ama ne yazık ki o iş sizi çok yoruyor, yakınmanıza neden oluyor. Ama ne yazık ki; gelecekte meslek seçmeniz gerekseydi, yine o işi yapardınız, bunu da biliyorsunuz.
Siz bir ikilem içindesiniz. Çocuğunuz da sizin işinizi devam ettirecek yeteneklere sahip, ama sizin tutumunuz nedeniyle o mesleği seçmek istemiyor, başka bir iş seçip sıfırdan başlayacak.
Peki, çocuğunuzun yeteneği, sizin oluşturduğunuz ortam boşa mı gitsin?
Çocuğunuz hiç başarılı olamayacağı bir işi mi seçsin?
Bu sorular sorulduğun da ortaya iki tane sorun çıktı; siz mutsuz- paralı ve ayni zamanda saygınlık veren bir işi yapmaya devam edip gülmeyi unutuyorsunuz.
İkincisi de; çocuğunuz çok başarılı olabileceği bir işi, sıfırdan başlamadan yapabileceği halde, sadece siz sevmediniz diye nefretle karşılayıp; yeni bir işe yöneliyor, sıfırdan başlıyor…
Biz işin başında öyle bir yol bulalım ki; hata yapmayalım. Siz gülümsemeyi unutmayın, çocuğunuz da sizin yüzünüzden yeteneklerini ve olanaklarını değerlendirebileceği bir işi yapmaktan gereksiz bir nefrete kapılmasın.
Öneri
Çocuklarımızı küçük yaşta gülmeye konuşmaya, yaptıkları işten zevk almaya insanları dinlemeye alıştırmalıyız. Mutlu bireyler yetiştirmek için ebeveyn olarak bunu yapmak zorundayız. Ders çalışırken, zor bir ödev hazırlarken bile zevk almayı öğrenmeli, yorulduğunda dinlenirken ne kadar yorgun olduğunu düşünmek yerine ne güzel dinlendiğini hayal etmeli.
Çocuklarımıza yaptığımız işten dert yanmamalıyız. İşimizden yakınıp ertesi gün yine o işe koşturmamız onun küçücük dünyasına umutsuzluk tohumları eker. Her gün hastaneye koşan doktor bir anne, akşamları işinden bıkkınlıkla söz ederse o çocuğun doktorluk mesleğini sevmesi olanaksızdır. Avukatlık ya da gazetecilik olsun, hiç biri değişmez. Mesleğinde mutlu gördüğü bir aile büyüğünün davranışları, onu meslek seçerken etkileyebilir.
Siz öncelikle kendinize bakın. Mesleğinizde para kazandınız, saygınlık edindiniz, başarılı oldunuz, buna rağmen; mesleğinizi sevmediniz… Tekrar dünyaya gelseniz ayni mesleği seçeceğinizi de görüyorsunuz. Mesleğiniz yaşadığınız ortamda geçerli bir iş, çevre oluşturuyor.
Bana göre; sizin mesleğinizden yakınmaya hakkınız yoktur.
Ne yapmalısınız?
Kendinize mesleğinizin yanında yürüteceğiniz uğraşlar bularak gülmeyi, neşelenmeyi unutmamalısınız. Çocuklarınızla iş boşluklarında mizahı yakalamalısınız. Hobilerinizle yaşama daha güler yüzlü bakabilir, yavrularınızın da sizin mesleğinizi seçmelerini sağlayabilirsiniz. Özellikle kurulmuş bir işletmeyi oğluna ya da kızına devretmeyi düşünen aileler buna çok dikkat etmeli. Meslek sevgisi bebeklikten başlayarak verilebilir.
