İmza vermiyorum!

İmza kampanyalarına uzun süreden beri katılmıyorum, çünkü imzamı sunacağım karşımda muhatap bir kurumun olduğuna inanmıyorum. Olayı kısaca örnekleyerek anlatmaya çalışayım; şimdi size tokat atan adama karşı imza topluyorsunuz ve tokat atan adama imza veriyorsunuz…
İmza ne için verilir? Tokat atan adama karşı yaptırım uygulansın diye verilir, o adam tokat attı ve sen devlet olarak güçsüzden yana tavır al diye dilek belirtilir… Şimdi tokat atan adama topladığın imzayı vermek demek, ben seni durduracak gücüm yok, bana ve benim gibilere lütfen acı demek gibi geliyor…
İmza verenlerde mazlum rolü oynamış oluyor, çünkü mazlumun halinden ancak öteki mazlum anlar…
Şimdi soru şu, tokat atan adama karşı imza mı vermek gerek, yoksa mücadele edip gücünü artırmak mı gerek? Eğer ortada bir kurum yoksa…
Şimdi devlet kurumu güçlüden yana tavır alan, güçlüyü kollayan bir konumda olduğuna göre, pek fazla seçenek kalmış gibi gözükmüyor… O yüzden ben imza kampanyaları anlamsız ve gereksiz görüyorum…
Güçsüzden yana, sınıflar arası denge konu mu gözetilsin diye oluşturulan kurumlar günümüzde yok edilmiştir…
Bağımsız, özerk, kendi ideolojisi olan bir devlet yapısı olmayan yerde imza kampanyaları vicdan rahatlatmadan başka işe yarar mı????
Bütün bunların üstüne hiç bir geçerliliği olmayan sanal imza kampanya yapan siteler var… Üzerine konuyu yaz, altına imza atacakların mail adresini topla ve eee sonra ne oluyor?
Hadi orada milyonlarca imza topladınız baskı grubu kurma özelliği var mı?
Kişilerin kendisini kandırmasına itirazım yok ama başkalarını ve iyi niyetlerini ve de enerjilerini boş işler ile harcanmasına itirazım var…
İmza kampanyalarının yerine başka yöntemler bulunmalı, masa kurup gelen geçenden hadi imza ver demek ile bir şey olmadığını son 30 yılda yapılan tüm imza kampanyalarının sonunda gördük, o imzalar yerine gitmiştir, yerinde de çöpe…
Emeklerinizi çöpe atmayın, mücadele meydanında yöntemler tükenmemiştir… Biraz daha yaratıcı düşünüldüğünde tokat atan adamın karşısına ondan daha güçlü bir ses, yürek ve vücut ile durabiliriz. O yaratıcılığı yaratacak kadar hayal dünyamız geniş, ütopyalarımız ulaşılmaz değildir.
“Çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler.”
der Nazım Hikmet ama burada istenen imza günümüzde anlamını ve içeriğini boşaltılmış imza değildir. Güçler dengesi vardır ve güçler içinde kime sunacağını bilmektedir. Muhatap olunacak bir yeri vardır.